از مهمترین شاخص های ارزیابی عملکرد تعیین میزان کارایی واحدهای اقتصادی است. تعیین ارزیابی عملکرد سازمان ها در جهت گیری تصمیمات استراتژیک آتی آنها نقش اساسی دارد. در این راستا می بایست میزان کارایی و بهره وری سازمانها مورد محاسبه قرار گیرد، تا از این طریق در تصمیم سازی های آتی روند رشد اقتصادی آن ها برنامه ریزی گردد. بانک ها یکی از مهم ترین واحدهای اقتصادی هستند که می توانند با عملیات وسیع بانکی شرایط مناسبی را برای رشد و پیشرفت در بخش های مختلف اقتصاد یک کشور فراهم آورند. به همان نسبت که بانک های سالم و کارا می توانند به رشد اقتصادی کشور کمک نمایند، عملکرد نادرست و ناسالم آن ها نیز می تواند بحران هایی را ایجاد نماید. سیستم های بانکی در اقتصاد ایران نیز نقش بسیار پراهمیتی را ایفا می کنند. از این رو در این پژوهش میزان کارایی هر یک از شعب بانک رفاه استان گیلان با استفاده تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA) و از دو مدل پنجره ای و رسته ای سلسله مراتبی در بازه زمانی سه ساله (فاصله سال های، 1391-1389) مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج این مطالعه نشان داد که یکی از مهمترین عوامل ناکارایی بانک ها ﭘـﺎﯾﯿﻦ ﺑـﻮدن ﻣﺎﻧﺪه ﺗﺴﻬﯿﻼت و ﻣﺎﻧﺪه ﺳﭙﺮده ها با توجه به متغیرهای ورودی آن ها یعنی نیروی انسانی، هزینه های اداری و هزینه های پرسنلی می باشد. از طرفی دیگر شعب کارا توانسته بودند با اﻋﻄﺎی ﺗﺴﻬﯿﻼت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺎراﯾﯽ ﺧﻮد را اﻓـﺰاﯾﺶ دﻫﻨﺪ. بنابراین شعب ناکارا قادر خواهند بود ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﻌﻘﻮل هزینه ها و افزایش اعطای تسهیلات و حجم سپردها به ﺳﻤﺖ ﮐﺎراﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺣﺮﮐﺖ کنند.
کلمات کلیدی: بانک رفاه، کارایی، تحلیل پوششی داده ها، (DEA)، مدل پنجره ای، مدل رسته ای سلسله مراتبی