ارائه طرح بهینه چیدمان مهاربند هم محور ضربدری در سازه های فولادی
خلاصه مقاله:
یکی از رایج ترین راه های مقابل با نیروهای جانبی درسازه های فولادی استفاده از سیستم بادبندی است در روش های متداول برای مهاربندی قابهای فولادی بنا به اقتضا و نیاز سازه در یک یا چند دهانه از طبقه نخست تا آخرین طبقه به صورت پیوسته و بدون جابجایی دهانه مهاربندی در ارتفاع به شکل ستونی روی هم قرار داده می شود. در حالت سیستم پراکنده روی هم بودن بادبندها بهم خورده و متناسب با رفتار و کارآیی بهتر سازه ممکن است بادبندها در هر طبقه در دهانه ای خاص و متفاوت قرار گیرد. این موضوع میتواند در بهینه سازی سازه ها که یکی از مهمترین مباحث در رشته سازه است بسیار مفید و کارآ واقع شود در این مقاله ضمن بررسی تاثیر انواع آرایش سیستم مهار بندی ضربدری بر رفتار سازه با استفاده از نرم افزار و معرفی بهینه ترین آرایش بادبندی از نظر کنترل و کاهش تغییر مکان های جانبی و زمان تناوب سازه و نیروهای داخلی اعضاء در قسمتی دیگر تاثیر نوع زمین زیر سازه براساس تقسیم بندی آمده در استاندارد 2800 ویرایش سوم بر تغییر مکان جانبی سازه به هر دو روش استاتیکی و دینامیکی طیفی مورد بررسی قرار گرفته است که هدف از آن بررسی تاثیر نوع خاک در رفتار سازه و بررسی اختلاف نتایج به دست آمده از تحلیل استاتیکی و دینامیکی طیفی می باشد در نهایت این رویکرد می تواند منجربه طراحی بهینه و اقتصادی سازه ها گردد و می تواند به عنوان یک توصیه در طراحی ها مورد توجه قرار گیرد
کلمات کلیدی:سیستم بادبندی ، سیستم پراکنده ، بهینه سازی سازه ها ، روش تحلیل استاتیکی ، روش تحلیل دینامیکی طیفی
