تحقیق درباره برنامه ریزی برای کاهش خسارات ناشی از زلزله در نواحی با خطر پذیری بالا

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 26 صفحه

چکیده

کشور عزیز ما ایران به علت موقعیت لرزه خیزی و قرارگیری آن بر روی کمربند زلزله در برابر این پدیده بسیار آسیب پذیر می باشد ، بسیاری از شهر های مهم کشور منجمله تهران به عنوان پایتخت سیاسی- فرهنگی- اقتصادی، بر روی گسلهای فعال قرار گرفته است که ضعف کلی کالبد شهر و عدم برنامه ریزی صحیح در این خصوص، تراکم جمعیت بالا و نحوه نامناسب پراکنش جمعیت در سطح محلات شهری در هنگام وقوع زلزله باعث افزایش خسارات جانی و مالی در آنها می گردد. در این میان با توجه به پهنه بندی کلانشهر تهران، مناطق و محلات از لحاظ خطرپذیری ناشی از عامل زلزله متفاوت و گوناگون می باشند، محله چیذر واقع در منطقه یک شهرتهران با توجه به پیشینه تاریخی – فرهنگی و همچنین دارا بودن تلفیقی از بافت های فزسوده و غیر فرسوده  و همچنین عبور گسلها و زیر گسلهای فعال از آن محل به عنوان نمونه موردی در راستای برنامه ریزی کالبدی – جمعیتی  و مدیریت بحران در راستای کاهش اثرات زلزله بر نواحی با خطرپذیری بالا در نظر گرفته شده است.

در این مقاله با توجه به بزرگتزین شدت زلزله محتمل در پهنه مورد مطالعه، نسبت به محاسبه میزان تخریب هریک از سازه های موجود اقدام گردید. سپس با در دست داشتن تعداد ابنیه تخریب شده و همچنین میزان خسارات به شریانهای حیاتی موجود، تلفات انسانی به تفکیک هر یک از سازه ها در کل محدوده مطالعاتی محاسبه گردید.

با مشخص شدن تعداد تلفات انسانی و خسارات سازه ای، طرح های عملی جهت مدیریت بحران و کاهش خسارات و تلفات به صورت عملی ارائه گردیده است.

مقدمه

زلزله پدیده‌ای است طبیعی، که یکی از عوامل بروز حوادث پیش بینی نشده در سطح جوامع می‌باشد. قرارگیری کشور ایران در مناطق با خطر پذیری بالای زلزله در سطح جهان و وجود نقاط جمعیتی متراکم، ایران را به کشوری شدیدا آسیب پذیر در برابر زلزله تبدیل نموده است. افزایش بی‌رویه جمعیت، ساخت و سازهای شهری و گسترش آن تا حاشیه شهر‌ها، بدون برنامه‌ریزی مناسب و درنظر گرفتن تمهیدات و قوانین لازم، وخامت اوضاع را دو چندان کرده است.

در جهت کاهش مخاطرات زلزله در شهرها، ضروری است تا مطالعات و تحقیقات جامعی در ارتباط با شناخت اثرات زلزله در سطوح شهری و تشخیص مناطق با خطر پذیری بالا انجام شود. برنامه‌ریزی کاهش خسارات ناشی از زلزله در مناطق با خطر پذیری بالا می‌تواند با تقلیل آسیب پذیری شهر‌ها خسارات و مخاطرات ناشی از وقوع زلزله را کاهش بخشد.

در این راستا با بررسی نحوه عبور گسل‌ها و زیر گسل‌ها از محلات شهری و همچنین تحلیل خسارات وارده بر ابنیه، زیر ساخت‌ها، بدنه شهری و طرق مواصلاتی و تلفیق آنها با نحوه پراکندگی جمعیت و نقاط ثقل جمعیتی در سطح محلات شهری و در نتیجه برنامه ریزی صحیح کالبدی و جمعیتی می‌توان از خسارات جانی و مالی بسیاری جلوگیری به عمل آورد .

توسعه روزافزون کلانشهر تهران و افزایش محسوس جمعیت در سطح محلات با خطر پذیری بالا و همچنین نبود برنامه‌ریزی کالبدی و جمعیتی مناسب نواحی، برنامه‌ریزی دقیق و منسجمی را جهت این مناطق گوشزد می‌نماید.

در این میان با توجه به پهنه بندی کلانشهر تهران، مناطق و محلات از لحاظ خطرپذیری ناشی از عامل زلزله متفاوت و گوناگون می‌باشند. محله چیذر واقع در منطقه یک شهرتهران با توجه به پیشینه تاریخی- فرهنگی و همچنین دارا بودن تلفیقی از بافت‌های فرسوده و غیر‌فرسوده و همچنین عبور گسل‌ها و زیر گسل‌های فعال از آن محل، به عنوان نمونه موردی در راستای برنامه‌ریزی  کالبدی –‌جمعیتی جهت کاهش اثرات زلزله بر نواحی با خطرپذیری بالا در نظر گرفته شده است.