پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس مؤلفه های حساسیت اضطرابی، عدم تحمل بلاتکلیفی و ذهن آگاهی در دانشجویان با توجه به جنسیت
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین الگوی پیش بینی اضطراب اجتماعی از راه بررسی متغیرهای حساسیت اضطرابی، عدم تحمل بلاتکلیفی و ذهن آگاهی به عنوان پیش بینی کننده های اضطراب اجتماعی بوده است.
روش: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی و دکتری حرفه ای دانشگاه شاهد می باشد. که تعداد 390 نفر (234 دختر و 156پسر) از بین آنها با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های «هراس اجتماعی» (SPIN)، «حساسیت اضطرابی» (ASI)، «عدم تحمل بلاتکلیفی» (IUS)، و «ذهن آگاهی» (FFMQ)، استفاده شد. داده های پژوهش با روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره، توسط SPSS.19 تجزیه تحلیل شد.
یافته ها: همه متغیرها به طور معناداری با اضطراب اجتماعی همبستگی داشتند. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که الگوی پیش بینی اضطراب اجتماعی شامل حساسیت اضطرابی، عدم تحمل بلاتکلیفی، و ذهن آگاهی می باشد. و البته این نتایج تا حدودی بر اساس جنس متفاوت بود.
نتیجه گیری: متغیرهای پیشبین (حساسیت اضطرابی، عدم تحمل بلاتکلیفی، و ذهن آگاهی) 48 درصد از واریانس اضطراب اجتماعی را تبیین می کنند. این متغیرها در زنان 50 درصد از واریانس اضطراب اجتماعی و در مردان 44 درصد از واریانس اضطراب اجتماعی را تبیین می کنند.
کلید واژه ها: اضطراب اجتماعی، حساسیت اضطرابی، عدم تحمل بلاتکلیفی، ذهن آگاهی
