بررسی عناصر طبیعت در خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی گنجوی
177 صفحه
چکیده:
طبیعت به عنوان یکی از بهترین عناصر تصویرساز همواره مورد توجه هنرمندان و شاعران بوده ،اگر چه شیوۀ استفاده ازآن در دوره های مختلف با هم تفاوت داشته است ، ارتباطی که شاعران با طبیعت اطراف خود برقرار می کنند تصاویری که نشان دهندۀ هنر شاعر است را موجب می شود ، نظامی نیز یکی از شاعرانی است که طبیعت جزء مهم ترین عناصر تصویرساز در شعر اوست، وی از عناصر طبیعت در اشعار خود، برای هر چه زیباتر ساختن کلام و بیان اندیشه های خود به خواننده، استفاده می کند و به وسیله آن تصاویری را که عموم مردم هر روزه با آن روبرو هستند اما توجهی به آن ندارند، با هنر تصویر آفرینی خود خلق می کند و به این شیوه ذهن مخاطبان را با تصاویر نو و بکر خود آشنا می سازد. در این پایان نامه ، طبیعت و عناصرآن و کاربردهای شاعرانه که در بیان اندیشه و تصویرآفرینی (صورخیال) در دو مثنوی خسرو و شیرین و لیلی و مجنون بررسی شده است. نتیجه آن که نظامی از عناصر طبیعت بیشتر در معنای غیر حقیقی نسبت به معنای حقیقی بهره برده و در اشعارش به عناصر زمینی بیشتر از عناصر فلکی نظر داشته و از آنها استفاده کرده است، و در این میان پرکاربردترین صنعت در ساخت صورخیال و تصویرآفرینی شاعر تشبیه است.
کلید واژه ها : طبیعت، نظامی، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، صورخیال