تحقیق درباره بررسی چالش های کاربرد کامپوزیت در صنعت ساختمان

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:5
فهرست و توضیحات:

بررسی چالش های کاربرد کامپوزیت در صنعت ساختمان

کاربرد کامپوزیت در تقویت بناها مزایا و موانع( دیدگاه مهندس موسوی)

1) زلزله­خیز بودن کشور: کشور ما همچون ژاپن یک کشور زلزله­خیز محسوب می­شود و مخصوصاً پایتخت کشور، تهران، در معرض خطر بزرگ وقوع زلزله قرار دارد. این شهر همچنین از تراکم جمعیت بسیار بالایی رنج می­برد و الگوی مسکن و ساختمان بسیار نامناسب و متزلزلی دارد. به پیش­بینی محققان زلزه­شناس، طی یک زلزلة احتمالی، بالغ بر نیم میلیون نفر از جمعیت تهران در زیر آوار جان خواهند باخت. با این وجود چاره­ای جز تقویت سازه­هایی که در هنگام وقوع خطر بتوانند امدادرسان باشند وجود ندارد. پل­ها، مراکز درمانی، مراکز آتش­نشانی، مدارس، ادارات عمومی، بانک­ها و حتی خطوط انتقال آب، گاز و برق نیز باید جهت مقابله با خطر احتمالی تقویت شوند. در صورت وقوع زلزله، صدمة جبران‌ناپذیری به پایتخت وارد خواهد آمد که کشور را فلج خواهد نمود.

2) وجود بناهای فرسوده: در کشور ما پروژه­های متعددی وجود دارند که به علت سپری شدن ده­ها سال از زمان ساخت آنها در اثر عوامل محیطی متعدد دچار آسیب جدی شده­اند و بعضی از این سازه­ها شریانی بوده و توقف کاربری آنها هزینة سنگینی در بردارد. بسیاری از سیلوها و پل­های کشور چنین وضعیتی دارند و یکی از بهترین راهکار تقویت آنها استفاده از کامپوزیت­ها می­باشد. همچنین بناهای بزرگ و ناتمام بسیاری از سال­های قبل از انقلاب یا پس از آن وجود دارند که به دلایل مختلف تاکنون تکمیل نشده و به مرور زمان فرسایش یافته­اند. تکمیل اینگونه بناهای کهنه، نیاز به تقویت اولیة مناسب دارد و موسسه کامپوزیت­ ایران به نمونه­های متعددی از آنها در اهواز، اصفهان و تهران برخورده است.

3) اجرای نامناسب بنا: با توجه به مشکل مسکن و تراکم جمعیت در شهرهای بزرگ و همچنین عدم نظارت مناسب بر جریان انبوه­سازی مسکن، در سالهای اخیر بناهای ضعیف بسیار زیادی توسط سودجویان و بسازبفروش­ها سر بر آورده­اند. این سازه­های کوچک عمدتاً دارای طبقات متعدد بوده و جمعیت زیادی را در خود اسکان داده­اند. همچنین به علت وجود رقابت، این قشر از سازندگان مسکن همواره سعی در کاهش کیفیت و کمیت مصالح مورد استفاده در ساختمان نموده­اند و در نتیجه امروزه موارد متعددی را می­توان یافت که عملکرد مورد انتظار از یک سازة چند طبقه در همان نخستین مراحل اجرا، مختل و بعضاً ناممکن است و آثار تزلزل در همان طبقات اولیه نمایان می­گردد. موارد متعددی از قبیل یک پارکینگ طبقاتی و یا یک برج ده طبقه واقع در تهران با این معضل روبرو بودند که برای رفع مشکل خود به موسسة کامپوزیت ایران مراجعه کرده­اند.

سوال:

گسترش تکنولوژی تقویت خارجی بنا با کامپوزیت­ها در کشور با چه مشکلاتی مواجه است؟ مهندس موسوی: سه عامل اصلی باعث عدم گسترش مناسب این تکنولوژی در کشور گردیده است:

1) هزینة بالای تقویت بنا

هزینة تقویت یک بنا به عوامل مختلفی از جمله میزان و نوع خسارت، جنس سازه، موقعیت بنا، عمر و عملکرد ساختمان وابسته است. قیمت مواد اولیه تقویت بنا در مقایسه با مصالح ساختمانی گران بوده و این معضل تنها با افزایش تقاضا مرتفع می­گردد. البته اگر مسئله هزینه­ها را در درازمدت بررسی کنیم، درمی­یابیم که هزینة تعمیر و نگهداری بنای تقویت شده با کامپوزیت­ها در مقایسه با روش­های سنتی بسیار ناچیز بوده و استفاده از آنها در نهایت به صرفه­تر است. البته ما تحقیقاتی را روی استفاده از کامپوزیت­های ارزان­تر در تقویت بنا آغاز کرده­ایم که امیدواریم راهگشای مناسبی در این امر باشد.

2) عدم وجود آیین­نامه­های مناسب

از دیگر مشکلات، عدم وجود آئین­نامه­های مناسب جهت به کارگیری این تکنولوژی در ساختمان است. به علت گستردگی نوع خسارات وارده به ساختمان و نوع کارایی سازه، ارائه یک دستورالعمل جامع که دست و پاگیر هم نباشد، امری دشوار است و حتی کشورهایی چون ژاپن و آمریکا و کانادا نیز به ارائه دستورالعمل­های داخلی و مختصر در این مبحث اکتفا کرده­اند. اما با این همه می­توان گام­های مناسبی را در کشور برداشت و با مطالعة دستورالعمل­های کشورهای یاد شده به آئین‌نامه­های اجرایی مناسبی برای کشور دست یافت. تعداد بسیار زیادی از مراجعه­کنندگان، نگرانی خود را از این مسئله، به ما گوشزد کرده­اند.

3) ناآشنایی مسئولین و صاحبان ساختمان

معضل نهایی ما، عدم آشنایی و توجه صاحبان بنا و حتی مهندسان ساختمان و مسئولین امر با روش­های جدید و لزوم امر تقویت بناهای مهم کشور می­باشد. اکثر سازه­های شریانی که در معرض خطرات طبیعی قرار دارند در دست ارگان­های دولتی است و این مسئولین دولتی هستند که باید با توجه به اهمیت مسئله، نسبت به تقویت این سازه­ها اعلام نیاز نمایند.

بخش خصوصی نیز از روی آوردن به این سو واهمه دارد و تکنولوژی قدیمی را علی­­رغم عدم کارایی بالا به دلیل متداول بودن یا صرفاً کمتر بودن هزینة اولیة تقویت، بر تکنولوژی­های جدیدتر ترجیح می­دهد. اگر ارگان­های دولتی به پذیرش تکنولوژی برتر روی آورند، بخش خصوصی نیز آهسته آهسته با دیدن این تکنولوژی مطمئن و مزایای آن به این سمت روی خواهد آورد.

مؤسسه کامپوزیت ایران طی سمینارها، مصاحبه­ها و برنامه­های رسانه­ای متعدد به معرفی این تکنولوژی ضروری و مورد نیاز کشور پرداخته است و طرح‌نماهای متعددی را برای وزارت­خانه­های مسکن، راه و سازمان مدیریت و برنامه­ریزی کشور و شهرداری­ها فرستاده است. اما روند مساعدت به علت بوروکراسی اداری، بسیار کند بوده و یا اصلاً متوقف گردیده است.