مقاله در مورد راهسازی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:116

 فهرست مطالب

راهسازی

راه سازی ، روسازی راه و مهندسی ترابری :

سنگهای قابل مصرف در راه سازی  :

سنگهای قابل استفاده در تونلها و محیط های آبی :

سنگهای مقاوم در برابر محلول ها و حرارت  :

قسمتهای مختلف یک راه : ویژگیهای عمومی مصالح خرده سنگی مورد نیاز در راهسازی : شکل و اندازه ذرات :

مشخصات مصالح سنگی :

 1-1  دانه بندی مصالح سنگی

 1-2  آزمایشات مرغوبیت مصالح سنگی

2 ـ آزمایشات قیر

3 ـ نسبت اختلاط مصالح سنگی

1 ـ 3 ـ دانه بندی مخلوط مصالح سنگی

2 ـ 3 ـ تعیین وزن مخصوص مخلوط مصالح سنگی

مشخصات مخلوط آسفالتی :

5 ـ تعیین میزان قیر بهینه :

مقدار رطوبت :

قدرت پیوند با قیر : مقاومت در برابر ضربه : مقاومت در برابر صیقل یافتن : مقاومت در برابر سایش : نقش مصالح خرده سنگی در لایه‌های مختلف یک راه : اساس راه : روسازی :

تعاریف اساسی روسازی و راهسازی :

آبرو :

آسفالت حفاظتی :

آسفالت سرد :

آسفالت متخلخل :

اساس شنی :

اساس قیری :

اساس ماکادامی :

اندود سطحی (تک کت) :

اندود نفوذی (پریمکت) :

اندودهای آب بند (سیلکت) :

بازیابی روسازی آسفالتی :

بتن آسفالتی با دانه بندی باز :

بتن آسفالتی با دانه بندی متراکم :

بستر روسازی راه :

بهسازی و روکش آسفالتی :

پل :

پی کنی ابنیه فنی :

تخلیه آبهای سطحی :

خاک مسلح :

داربست :

راه انحرافی :

روسازی :

زهکشی :

زیراساس :

راهسازی :

عملیات آماده‌سازی جاده‌ای بر روی زمین با عرضی مشخص است

به‌طوری‌که روندگان یا وسائط نقلیه بتوانند با گذر از آن از نقطه‌ای به

نقطهٔ دیگر برسند.

عملیات اصلی راهسازی عبارت‌اند از ساخت اساس، زیراساس و روسازی.

جدولکاری و نصب علائم راهنمایی و رانندگی هم در ساخت بسیاری از

راه‌ها اجرا می‌شود.

راه سازی ، روسازی راه و مهندسی ترابری :

از جمله تخصصهای مهم یک مهندس عمران، شناخت طرح و محاسبه زیر

سازی و روسازی راههاست. بدین منظور درسهایی جهت فراگیری مطلبی

نظیر : طراحی و اجرای راها شامل : مسیریابی، عملیات خاکی، مشخصه‌ها و

طرح هندسی راها در مسیرهای افقی و قایم، مشخصه‌های فنی انواع مصالح

راه و لایه‌های مختلف روسازی آن، همچنین روشهای طرح و اجرای

روسازیهای شنی و آسفالتی و نیز شبکه هاب حمل و نقل زمینی، دریایی و

هوایی و برنامه ریزیها و مدیریتهای حمل و نقل ارائه می‌گردند.

سنگهای قابل مصرف در راه سازی  :

سنگها در راه سازی مصارف متعدد دارند که از جمله این موارد پل سازی

، زیر سازی ، سنگفرش ، زیر ریل آهن و غیره است. انواع سنگهای آذرین ،

دگرگونی و رسوبی که واجد خصوصیتهای زیر باشند، در راه سازی قابل

استفاده خواهند بود.

مقاومت فشاری بیش از 100 مگا پاسکالضریب نرم شدگی بیش از 0.9میزان جذب آب ، کمتر از 1 درصدوزن مخصوص بیش از 2.3 گرم بر سانتیمتر مکعب. مقاومت ضربه‌ای آن 15 کیوگرم نیرو بر سانتیمتر مکعب باشد. نداشتن کانیهای رسی ، گچ و مواد قابل حل در آب. عدم آلتراسیون و هوازدگی در سنگ.

سنگهای قابل استفاده در تونلها و محیط های آبی :

در تونلها از گرانیت ، دیوریت ، گابرو و یا بازالت که مقاومت فشاری آنها

از 100 مگا پاسگال باشد، استفاده می‌کنند. ویژگیهای سنگهای مصرفی در

محیط آب به شرح زیر است.

نداشتن کانیهای رسی ، گچ و مواد محلول در آب. همگن بودن سنگ. داشتن مقاومت در برابر فشارهای بالا.

سنگهای مقاوم در برابر محلول ها و حرارت  :

سنگهایی که در برابر اسیدها مقاومند، عبارتند از گرانیت ، دیاباز ، دیوریت

، کوارتزیت و بازالت.

سنگهای مقاوم در برابر محلولهای قلیایی عبارتند از سنگ آهک ،

دولومیت ، سنگ مرمر و منیزیت. سنگهایی که در شرایط حرارت بالا مقاوم

هستند عبارتند از بازالت ، دیاباز و توف. ویژگی مهم این سنگها داشتن

مقاومت فشاری بیش از 100 مگا پاسگال است که میزان جذب آن حداکثر

به 1 در صد می‌رسد.

            آشنایی :

زمین طبیعی بستر راه هرقدر که محکم باشد باز هم در مقابل تاثیر عوامل

جوی ، بخصوص هجوم آب و تغییرات دما و همچنین نیروهای وارده از

چرخ خودروها ، مقاومت نمی‌کند و

دیروز یا زود خراب می‌شوند. از اینرو است که معمولا به روی بستر طبیعی

راه ، استخوان بندی چند لایه و معمولا مقاوم و با دوامی ساخته می‌شود،

به نحوی که بتواند در مقابل تاثیر عوامل جوی و فشار حاصله از وسایل نقلیه

مقاومت نماید.

آنچه را که امروزه به نام راهسازی مدرن می‌شناسیم تکمیل یافته روشی است

که در قرن 19 توسط فردی به نام مک آدام (M cAdam) ارائه گردید.

این شخص راه را از چند لایه خرده سنگی ، متشکل از ذرات دارای قطر

کمتر از 68 میلیمتر (ریزتر از قلوه سنگ و لاشه سنگ) می‌ساخت و روی

آن را با لایه نازکی از مصالحی که می‌توانستند ذرات سنگی را به هم پیوند

دهند، می‌پوشانید. به نظر می‌رسد که مک آدام در ابتدا از سنگهای شکسته

ریز به عنوان مصالح پیوند دهنده سود می‌جسته و بعدها به جای آن لایه‌ای

از آسفالت یا بتن را بکار گرفته است. این نوع جاده سازی امروزه به نام

ماکادامی کرون نامیده می‌شود. مجموعه مورد بحث قادر است بار حاصل

از ترافیک را به نحوی به روی خاک پخش نماید که راه بر اثر مرور زمان

تغییر شکل نیابد