بررسی مقولۀ فضای باز در بافت کهن شهرهای حاشیۀ کویر و امکان سنجی استفاده از آن به عنوان الگویی امروزی با رویکرد توسعۀ پایدار........................
چکیده
معماری و شهرسازی در بافت کهن شهرهای حاشیۀ کویر بسیار ارزنده و درخور توجه و تفکر است. در این رابطه مسأله ای که کمتر در شهرسازی مدرن به آن توجه شده است ، بعد عملکردی و کارکردی فضاهای باز است. درامر استفاده از فضای سبز در شهرسازی در حال حاضر بیشتر به جنبه های زیبایی شناسی توجه شده است ؛ در حالی که با کمی دقت در بافت کهن شهرها میتوان به جنبه های عملکردی عناصر اقلیمی ؛ که می توانند پاسخگوی نیازهای امروزی نیز باشند؛ دست یافت.در گذشته راهکارهای بسیار ارزشمندی برای مقابله با شرایط نامطلوب مناطق حاشیۀ کویر، هم در منازل و هم در معابر و فضاهای تجمعی استفاده شده است ؛ که می توان از این تجارب در دنیای مدرن نیز به نحوی شایسته استفاده نمود. این نوشته سعی دارد تا با بررسی و شناخت عناصر اقلیمی در بافت قدیم شهرهای کرمان و یزد به عنوان دو نمونه از شهرهای واقع در حاشیۀ کویر به ارائۀ الگویی متناسب با شهرسازی مدرن و با رویکرد توسعۀ پایدار شهر در زمینۀ طراحی فضاهای عبور شهری بپردازد.
واژه های کلیدی : بافت کهن ، عناصر اقلیمی ،اقلیم ، معماری پایدار، معماری درونگرا.