فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 17 صفحه
فهرست مطالب
۱ تاریخچه۱.۱ دهه ۱۹۵۰۱.۲ دهه ۱۹۶۰۱.۳ دهه ۱۹۶۰۱.۴ دهه ۱۹۹۰۱.۵ سال ۲۰۰۰ تا کنون۲ ارتباط بین پردازش ها۲.۱ حافظه اشتراکی۲.۲ تبادل پیام۲.۳ مدل ضمنی۳ اصول برنامه نویسی موازی۳.۱ یافتن موازات کافی در برنامه(قانون آمدال)۳.۲ دانه دانه کردن۳.۳ محلی سازی۳.۴ عدم تعادل بار۳.۵ همگام سازی۳.۶ شرایط مسابقه۴ ابزارهای برنامه نویسی موازی۴.۱ ابزارهای برنامه نویسی حافظه اشتراکی۴.۱.۱ POSIX Threads۴.۱.۱.۱ دلایل استفاده از Pthreads۴.۱.۲ OpenMP(open multi-processing) ۴.۱.۲.۱ دلایل و مزایای استفاده از OpenMP۴.۲ ابزارهای برنامهنویسی سیستمهای دارای حافظه توزیعیافته۴.۲.۱ رابط عبور پیام۵ زبانهای برنامهنویسی موازی۵.۱ لیندا۵.۲ ارلنگ۵.۳ چارم++۵.۴ Unified Parallel C۶ منابع
تاریخچه
دهه ۱۹۵۰
ایده استفاده از موازی سازی چنددستور، چندداده (به انگلیسی: Multiple Instruction, Multiple Data) یا به اختصار (en:MIMD) به سال ۱۹۵۴ بر میگردد، جایی که اولین کامپیوتر تجاری محاسبات اعداد ممیز شناور توسط جن آمدال در شرکت آی بی ام با نام ۷۰۴ تولید شد. در آوریل ۱۹۵۸ اس. جیل (فرانتی)، بحث انشعاب و انتظار را در برنامهنویسی موازی مطرح کرد. همچنین در همین سال دو تن از محققان شرکت آی بی ام به نامهای جان کوک و دنییل اسلوتنیک، ایده استفاده از موازی سازی در محاسبات عددی را برای اولین بار مطرح کردند.
دهه ۱۹۶۰
در سال ۱۹۶۲ شرکت باروز، کامپیوتر دی ۸۲۵ که دارای ۴ پردازنده و توانایی دسترسی به ۱۶ ماژول حافظه از طریق سوییچ چلیپایی بود را معرفی کرد. در سال ۱۹۶۷، آمدال و اسلوتنیک در کنفرانس پردازش اطلاعات در آمریکا، قانون آمدال را معرفی کردند که محدودیت افزایش سرعت در برابر موازی سازی را مطرح میکند. در سال ۱۹۶۹ شرکت هانی ول، سیستم چندپردازندهای را معرفی کرد که دارای ۸ پردازنده به صورت موازی بود.