دانلود مقاله بررسی عملکرد متداولترین تکنیک های تصمیمگیری چند شاخصه با رویکرد بهینهیابی با فرمت ورد word
چکیده
هدف از این مقاله، ارایه یک طرح نوآورانه برای تقریب یک فضای تصمیمگیری گسسته از طریق کاربرد مدلهای بهینهیابی در راستای دستیابی به معیاری قطعی برای مقایسه و تحلیل عملکرد روشهای معمول تصمیمگیری چند شاخصه است. روش مورد اشاره که یک رویکرد تلفیقی کمی و کیفی محسوب میشود؛ در یک بررسی موردی و برای رتبهبندی نمایندگیهای بیمه ایران پیشنهاد و به اجرا گذاشته شده است. تقریب مورد اشاره با در نظر گرفتن یک مساله تصمیمگیری چند شاخصه در قالب یک مساله بهینهیابی، برای سطح کارایی نسبی گزینههای تصمیم در رابطه با شاخصهایی که میتوانند به عنوان خروجی (شاخصهای با ابعاد مثبت) و یا ورودی (شاخصهای با ابعاد منفی) تلقی شوند؛ میسر خواهد شد. قدم بعد شامل اندازهگیری کارایی متقاطع گزینهها (واحدهای تصمیمگیرنده) بر مبنای روش تلفیقی تحلیل پوششی دادهها و تحلیل سلسله مراتبی است. نتیجه حاصل شامل یک جواب قطعی بهینه در فضای پیوسته است که میتوان از آن به عنوان معیاری برای تحلیل فاصله و سنجش عملکرد تکنیکهای تصمیمگیری چند شاخصه (با عنایت به آزمونهای آمار استنباطی) استفاده کرد. در مطالعه حاضر، جوابهای حاصل از حل یک ماتریس تصمیم مشخص به وسیله چهار روش معمول AHP، TOPSIS، SAW و ELECTRE با جواب قطعی (پیوسته) همین ماتریس مقایسه شده است. بررسیها حاکی از آن است که، تکنیک AHP با میانگین رتبه 71/1 نزدیکترین میانگین را به تکنیک DEA/AHP با میانگین رتبه 76/1 دارا میباشد.
کلمات کلیدی: تصمیمگیری چندشاخصه، تحلیل پوششی دادهها، تکنیکهای تصمیمگیری، بهینهیابی.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات52
مقدمه:
در جهان پیچیده، افراد مجبورند از عهده مسائلی برآیند که فراتر از منابع تحت اختیار آنها است. در چنین شرایطی چیزی که به آن نیاز دارند، شیوه پیچیده تفکر نیست، بلکه چارچوبی است که آنها را قادر میسازد به مسائل پیچیده به شیوهای ساده بیاندیشند. پیچیدگی شرایط محیطی و تعدد و تنوع عوامل تأثیرگذار داخلی و خارجی در حوزههای تصمیمگیری، شرایطی بغرنج و توأم با عدم اطمینان فراهم آورده است که تصمیم گیرنده را با ریسک و ترس از اتخاذ تصمیم نادرست مواجه میسازد.
تصیممسازی تحت شرایط ریسک و عدم اطمینان، یکی از مهمترین وظائف مدیر است ولی اغلب در مواقع تصمیمسازی با کمبود اطلاعات و زمان مواجه هست، تصمیماتی که مدیران میگیرند میتواند موجب رشد، رونق یا ورشکستگی شرکت شود. معمولاً تصمیم باید در شرایطی گرفته شود که عوامل پیوسته در حال تغییرند، اطلاعات چندان روشن نیست و دیدگاهها متناقض هستند مدیران باید پیوسته در صدد راههای تازه برآیند و چارهای بیندیشند. در بعضی مواقع تأخیر در تصمیمگیری خطر بیشتری از ریسک اولیه دارد.
صاحب نظران تصمیمگیری را قلب مدیریت تلقی میکنند و معتقدند که تمام کارکردهای مدیریت را میتوان برحسب فراگرد تصمیمگیری تشریح نمود. تخصیص منابع، شبکه ارتباطی، روابط رسمی و غیررسمی و تحقق هدفهای سازمان به وسیله مکانیزمهای تصمیمگیری کنترل میشوند. از این رو، تصمیمگیری به منزله کلید فهم پیچیدگیهای سازمان و عملکردهای مدیریت است. در مدیریت اساس اقدامات و شکلگیری فعل و انفعالات تصمیمات است و به تعبیری همه اقدامات آمیخته با تصمیمگیری است. مدیریت جوهرهاش تصمیمگیری است و جوهره تصمیمگیری اراده انسانی است. تصمیمات در طول خطمشی و مبتنی بر آن هستند و هر تصمیمی باید بوسیله خطمشی حمایت شود و اگر حمایت نشود آن تصمیم ناقص خطمشی است یا آن را بر نگرفته است.