لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه24
فهرست مطالب
کنترل کننده ها / موتورهای هیبریدی
اجزاء خودروهای هیبریدی
فراخازن های خودروهای هیبریدی
باتری خودرو هیبریدی
پیل های سوختی خودروهای هیبریدی
مقایسه عملکردی خودروهای برقی خالص و
خودروهای هایبرید
انتشارات پایین و راندمان بالا
اسکایلارک 1972
اوپل GT هیبرید رنو کانگوو
خودروی هیبریدی
خودروی هیبریدی به طور کلی خودرویی است که همزمان از یک سیستم ذخیره انرژی قابل شارژ (RESS)ا1 و یک نیروی محرکه سوخت فسیلی استفاده میکند. این نوع خودروها، مصرف سوخت بسیار کم و آلودگی پایینی دارند.
«خودروی هیبریدی» اصطلاحی است که معمولاً در مورد خودروهای با سوخت فسیلی - الکتریکی استفاده میشود. همچنین این نوع خودروها خودروهای برقی هیبریدی (HEV)ا2 نیز نامیده میشوند که از یک موتور درونسوز و باطریهای الکتریکی برای راهاندازی موتور الکتریکی استفاده میکنند.
خودروهای مدرن هیبریدی که به تولید انبوه رسیدهاند نظیر «تویوتا پریوس»، انرژی سینتیکی ترمزگیری را در باطریها ذخیره میکنند. هنگامی که موتور توان کمتری مصرف میکند، موتور درونسوز، ژنراتوری را به حرکت در میآورد تا انرژی الکتریکی در باطری ذخیره شود و همزمان یک موتور الکتریکی را به حرکت در میآورد که باعث حرکت خودرو میشود.
تفاوت خودروهای هیبریدی با خودروهای برقی این است که در خودروهای هیبریدی، سیستم درونسوز انرژی الکتریکی را تأمین میکند، اما در خودروهای برقی، باطریها از منابع بیرونی (برق خانگی) شارژ میشوند.
در حال حاضر، تقریباً تمام خودروهای هیبریدی از بنزین به عنوان سوخت موتور درونسوز استفاده میکنند. البته تعدادی خودروی هیبریدی با سوخت هیدروژن و یا اتانول نیز تولید شدهاند که به تولید انبوه نرسیدهاند.
اصطلاح هیبرید در خودروها، کاربردهای دیگری هم دارد. در امریکا از واژه هیبرید برای خودروهایی استفاده میشد که از تکنولوژیهای مختلفی استفاده میکردند، مثلاً موتور امریکایی با سیستم تعلیق ژاپنی و یا خودروهایی که همزمان از سوختهای مختلف مثلاً بنزین و گاز یا بنزین و اتانول استفاده میکردند.
تاریخچه
در 1898، فردیناند پورشه3 خودروی مدل Lohner
در 23 نوامبر 1905 یک مهندس آمریکائی به نام پیپر یک ماشین هیبریدی ساخت که قادر بود در طی ده ثانیه الی بیست پنچ مایل شتاب بگیرد. موتور این خودرو ترکیبی از موتور بنزینی و موتور الکتریکی بود که امروزه به عنوان موتور هیبریدی شناخته میشود. پیپر در سه سال و نیم بعد، اختراع خود را ثبت نمود؛ اما پیشرفت سریع موتورهای احتراق داخلی با قدرت و گشتاور بالا در آن دوره، همچنین قابلیت استارت بدون هندل آنها و از همه مهمتر پایین بودن قیمت سوختهای فسیلی و مطرح نبودن آلودگی محیط زیست، سبب عدم توجه به این نوع خودروها شد.در پی بحران های نفتی سالهای 1970 دوباره این خودروها مورد توجه قرار گرفتند ولی تا سال 1990 که کار اصولی با مشارکت(PNGV ) در آمریکا آغاز گردید، این خودروها به طور جدی پیگیری نشدندبه طورکلی، هیبرید یعنی ترکیبی که از دو عنصر مجزا تشکیل شده باشد. اما در صنعت خودرو به خودروهایی اطلاق می شود که دو موتور مجزا یکی موتور بنزینی یا دیزلی و دیگری موتور الکتریکی. اغلب از ترکیب موتورهای بنزینی و الکتریکی در طراحی خودروهای هیبریدی استفاده می شود. شکی نیست که در آینده به تدریج این خودروها، جای خودروهای بنزینی و دیزلی را خواهند گرفت در خودروهای هیبریدی، موتور بنزینی به دلیل این که کوچک تر شده است، بهره وری آن بالاتر یا به عبارتی مصرف سوخت آن پایین تر رفته است. به عبارت بهتر، هنگامی که دو خودرو با سرعت یکسان در جاده در حال حرکت باشند و یکی دارای موتور کوچک تری نسبت به دیگری باشد؛ با وجود این که هر دو قدرت موتور یکسانی تولید می کنند، خودرویی که موتور کوچک تری دارد، مصرف آن کم تر است
بخش های مختلف خودروی هیبریدی :
1- موتور اصلی (بنزینی،گازوئیلی)
2- موتور الکتریکی
3- باتری
4- ژنراتور
5- سیستم ترمز