دانلود کتاب «زهد در کلام معصومین علیهمالسلام»
شناسنامه زهد در کلام معصومین
زهد در کلام معصومین علیهمالسلام
نویسنده: محسن علی نجیمى
نوبت چاپ اول / 1382
شمارگان: 1200
بها: 1700 تومان
صفحات:131
فایل doc
صفحه آرایی شده
چکیده کتاب زهد در کلام معصومین علیهمالسلام
بیرغبتی به دنیا آثار گوناگونی در زندگی فردی و اجتماعی و دنیایی و آخرتی دارد که در روایتهای ائمه اطهار علیهمالسلام بدانها اشاره گردیده است. نیز آفتهایی دارد که به واسطه آن نمیتوان به زهد واقعی دست یافت؛ مهمترین آنها دوستی دنیا است.
به هر حال با توجه به اهمّیت مسئله زهد، لازم بود به چنین موضوعی اهتمام میشد. این اهمّیت به اندازهای است که باید موضوع به صورتهای گوناگون در صدا و سیمای جمهوری اسلامی مطرح گردد.
امید است این پژوهش، مورد استفاده برنامهسازان محترم قرار گیرد. تا در پرتوِ آن، زمینه بالندگی ایمانی بینندگان و شنوندگان رسانه فراهم گردد و در نتیجه، زهد واقعی جایگاه خود را در جامعه اسلامی بیش از پیش به دست آورد.
فهرست کتاب زهد در کلام معصومین علیهمالسلام
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:12
فهرست مطالب
واقعیت چیست؟ آیا دنیا یکسره درخور سرزنش است؟ آیا نمی توان دنیایی خوب را تصور کرد ومیان دو دنیای سرزنش شده وخوب، مرزهایی را ترسیم نمود؟ واساسا مراد از واژه « دنیا» چیست وبه چه اموری اطلاق می شود؟
در برخی تعابیر مراد از«دنیا» جهان هستی ومحیطی است که در آن زندگی می کنیم. روشن است که هر مسلمان معتقدی، این جهان را آفریده خالق حکیم وهرجلوه ای از آن را، نشانه ای از پروردگار مهربان خود می داند و از این منظر،نه تنها جایی برای بدگویی از دنیا در میان نمی ماند که سیر وسیاحت در آن وجستجو در زوایای پیدا و پنهان دنیا،از برترین عبادات به شمار می رود.
اما اگراز عبارت« دنیا» زندگی وحیات انسانی را در نظر داشته باشیم،باز هم دلیلی برای مذمت نخواهیم یافت. آیا خداوند این زندگی را برای ما رقم نزده است وآیا زندگانی دنیوی، میدانی برای کسب خشنودی پروردگار ونیل به درجات اخروی نیست؟ پس چه جای سرزنش؟!
مردم بسیاری، با اشتباه در تشخیص مصداق دنیا وآخرت، امور حقی را «دنیا» نامیده اند و به سرزنش آن برخواسته اند ودرعین حال،کارهایی را برگزیده اند که عین «دنیا»و سزاوار توبیخ ومذمت بوده اما آن کار خود را زهد وتقوا نام نهاده اند. واقعیت آن است که تمام آن اموری که ما –به تعابیرمختلف -«دنیا» می نامیم،فی نفسه،خوب وپسندیده اند و می توانند به مثابه سرمایه حرکت وتکامل انسان،دراختیار رشد وتعالی او قرارگیرند وتنها آن هنگام که ما را از اطاعت خداوند ودوستی او وکسب درجات اخروی باز دارند،به دنیای نفرین شده وسزاوار سرزنش تبدیل می شوند. به عبارت