گزارش کارآموزی نصب و راه اندازی آسانسور آسانسورسازی برج پیما
دانلود گزارش کارآموزی رشته الکترونیک نصب و راه اندازی آسانسور آسانسورسازی برج پیما بافرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 125
گزارش کارآموزی آماده,دانلود کارآموزی,گزارش کارآموزی,گزارش کارورزی
این پروژه کارآموزی بسیار دقیق و کامل طراحی شده و جهت ارائه واحد درسی کارآموزی میباشد
تاریخچه محل کارآموزی
محل کارآموزی شرکت آسانسورسازی برج پیما که تأسیس کننده آن عبدالمجیدکرمی است که در سال 1380 تأسیس گردیده است که شماره ثبت شرکت 181737میباشد که کار اصلی شرکت نصب و راه اندازی آسانسور و تعمیرات و سرویس‌آسانسور است که این شرکت دارای 9 اکیپ کاری است که هرکدام یک کار مخصوصی راانجام می‌دهند. که برخی کار آهنکاری و برخی کارهای ریلی عده‌ای کار مکانیکی و عده‌ای‌کار نصب راه اندازی را انجام می‌دهند که نصب راه اندازی یک آسانسور را در دو هفته به‌اتمام می‌رسانند. این شرکت با کارخانه‌های بزرگی از قبیل شرکت تابلوسازی آرمان فرازعبدداقی - ارسی - شرکت در اتوماتیک بیابانی همکاری می‌کند و تمامی آسانسورها رابعد از کار استاندارد تا یکسال گارانتی می‌کنند. حمد و سپساس ایزد منان را که با الطاف بیکران خود این توفیق را به ما ارزانی‌داشت تا بتوانیم در راه دانش و فرهنگ این مرز و بوم گامهایی هرچند کوچک برداشته ودر انجام رسالتی که برعهده داریم مؤثر واقع شویم. گستردگی علوم برقی و توسعه‌روزافزون آن شرایطی را به وجود آورده هر روز شاهد تحولات اساسی چشمگیر درسطوح جهانی هستیم. در اینجا از مربیان کارآموزی بنامهای آقای حسین جهانی و آقای‌سعید نصیری و استاد گرامی خود استاد امیر احمدی نژاد تشکر و قدردانی می‌کنم. آسانسور Elevator تاریخچه آسانسور: آدمی همواره کوشیده است برخی شیوه‌های ساده برای بلندکردن خود و موادمورد استعمال و بازخود را بالا ببرد. یکی از نخستین آسان اختراع آن ثبت شده به وسیله‌ریاضیدان پرآوازه. ارشمیدس در حدود 253 ق .م. بود. آسانسور وی یک بلندکن دستی‌بود که برای حمل یک شده بود. در مصر باستان احتمالاً نمونه‌ای از نیروی بلندکردن به‌وسیله بردگان برای ساختمان اهرام استفاده می‌کردند. آورده‌اند که چنگیزخان مغول برای رفتن به طبقات بالای یک ساختمان از آسانسوراستفاده می‌کرد اما این آسانسور را نیروی بردگان و اسیران می‌برد. اما تا زمانی که آدمی‌ساختمان‌های خیلی بلند نساخته بود نیازی به آسانسور نداشت و از وقتی آسانسورموردنیاز احساس گشت ایجاد بناهای بلند آغاز گردید. بعدها به فکر ساختن آسانسوری افتادند که با نیروی باد، آب، برق و غیره کار کند وسرانجام در سال 1850 آسانسور آبی با هیدرو ساختمانهای سه، چهار طبقه ساخته شد.در این روزگار آسانسورهای زمختی برای حمل بار ساخته و به کار مشغول شد. این‌آسانسورها نمی‌توانست بالا ببرد، علاوه بر این خیلی کند بالا می‌رفت. نخست این‌آسانسورها با موتورهای بخار و بعدها با موتورهای هیدرولیک به کار موتورهای‌نخستین هیدرولیک یک Plunger (ستون فولادی) به کار می‌رفت. دستگاه پایین و بالا باستون فولادی پایین‌تر از آسانسور قرار می‌گرفت تلمبه فشار آب را با فشار به دستگاه‌پایین فرو برنده داخل یک سیلندر عمودی می‌کرد. افزایش فشار روی دستگاه پایین وفروبرنده آسان می‌کندو بالا می‌برد. فشار حقیقی موردنیاز در این آسانسور را به پایین بردن تأمین می‌کند. در این‌آسانسور همچنین یک سیستم دستگاه وزنه تعادل که مانع وزنه داخلی آسانسور ومحموله آن می‌شود، دارد. دستگاه فروبرنده Plunger به طور عملی برای ساختمان‌های‌بلند مناسب نبود زیرا نیاز به زیادی داشت. بعدها به بکاربردن یک ریسمان گیردهنده‌آسانسور هیدرولیکی با تعداد زیادی قرقره تکامل وتوسعه یافت. در 1853 الیشا گرویس از اوتیس از مردم نیویورک، نخستین دستگاه بلندکننده یابالابر با یک نوع ایمنی خودکار برای نگهداری سکوی آسانسور (اگر ریسمان بالابر پاره‌شود) اختراع کرد. آسانسور Elevator آسانسور دستگاهی است که مردم و بار را به طبقات بالای یک ساختمان می‌رساند.یک اتومبیل یا جعبه و یا بسته باری را نیز بالا و پایین می‌برد. آسانسور با گسترش وارتفاع آسمان خراش‌های مدرن امکانپذیر ساخته است. پیش از اختراع آسانسور مردم‌مجبور بودند طبقات متعدد ساختمان بلند را پیاده بالا و پایین بروند. برخی از اشخاص‌آسانسور را در خانه‌های خود نصب کرده‌اند، مخصوصاً اگر یک شخص علیل و ناتوان درآنجا زندگی کند. یک آسانسور مسافربر چطور کار می‌کند؟ یک آسانسور حمل مسافر در حدود 2300 کیلوگرم وزن دارد. این آسانسور حدود1600 کیلو را حمل می‌کند. در یک ساختمان بلند، آسانسور، موردنیاز را بالا و پایین‌می‌بردکه وزنش 1400 کیلو یا بیشتر میباشد. کنترل‌ها برخی از آسانسورها به وسیله اپراتورهائی که در داخل آسانسور سوار هستندکنترل می‌شوند. سوئیچ موتوری که استارت حرکت و توقف می‌زند به جعبه بلند می‌کند،آسانسور پایین می‌رود و یا می‌ایستد. انواع جدیدتر آسانسور به طور خودکار، کار می‌کند و نیازی به اپراتور نیست. این‌گونه آسانسورها به طور وسیع و گسترده‌ای در ساختمانهای آسما خراش‌ها کاربردیافته است. مسافران دکمه بیرون آسانسور را فشار می‌دهند تا آسانسور را به طبقه دلخواه،مثلاً همکف بیاورد. در این هنگام درها به طور خودکار باز می‌مانند. هنگامی است که‌آسانسور به آن طبقه برسد، مسافر که در درون اتاقک است، درها به طور خودکار بازمی‌شود واین هنگامی است که آسانسور نگاهی گذرا بر مخترعان آسانسور از نخستین آسانسورها که اختراع آن ثبت شده به وسیله ریاضیدان پرآوازه،ارشمیدس در حدود 253 ق .م. بود. آسانسور وی یک بلندکن دستی بود که برای حمل یک‌مسافر طراحی شده بود. در مصر باستان احتمالاً نمونه‌ای از نیروی بلندکردن به وسیله‌بردگان برای ساختمان اهرام استفاده می‌کردند. آورده‌اند که چنگیزخان مغول برای رفتن به طبقات بالای یک ساختمان از آسانسوراسیرخچه آسانسور آدمی همواره کوشیده است برخی شیوه‌های ساده برای بلندکردن‌خود و مواد متفاده می‌کرد اما این آسانسور را نیروی بردگان و اسیران بالا و پایین‌می‌برد. اما تا زمانی که آدمی ساختمانهای خیلی بلند نساخته بود نیازی به آسانسورنداشت و از وقتی آسانسور موردنیاز احساس گشت که کار ایجاد بناهای بلند آغاز گردید. بعدها به فکر ساختن آسانسوری افتادند که با نیروی باد، آب، برق وغیره کار کند وسرانجام در سال 1850 آسانسور آبی یا هیدرولیکی برای ساختمانهای سه، چهار طبقه‌ساخته شد. در این روزگار آسانسورهای زمختی برای حمل بار ساخته و به کار مشغول‌شد. این آسانسورها باز پر وزنی را نمی‌توانست بالا ببرد، علاوه بر این خیلی کند بالامی‌رفت. نخست این آسانسورها با موتورهای بخار و بعدها با موتورهای هیدرولیک به‌کار می‌رفت. موتورهای نخستین هیدرولیک یک plunger (ستون فولادی) به کار می‌رفت.دستگاه پایین و بالا با ستون فولادی پایین‌تر از آسانسور قرار می‌گرفت. یک تلمبه فشارآب را با فشار به دستگاه پایین فرو برنده داخل یک سیلندر عمودی می‌کرد. افزایش فشارروی دستگاه پایین و فروبرنده آسانسور را بلند می‌کند و بالا می‌برد. فشار حقیقی موردنیاز در این آسانسور را به پایین بردن تأمین می‌کند. در این‌آسانسور همچنین یک سیستم دستگاه وزنه تعادل که مانع بلندشدن وزنه داخلی‌آسانسور و محموله آن می‌شود، دارد. دستگاه فروبرنده Plunger به طور عملی برای‌ساختمان‌های بلند مناسب نبود زیرا نیاز به یک گودی زیادی داشت. بعدها با به کار بردن‌یک ریسمان گیردهنده آسانسور هیدرولیکی با تعداد زیادی قرقره تکامل و توسعه یافت. در 1853 الیشا گرویس از اوتیس از مردم نیویورک، نخستین دستگاه بلند کننده یابالابر با یک نوع ایمنی خودکار برای نگهداری سکوی آسانسور از سقوط (اگر ریسمان‌بالابر پاره شود) اختراع کرد.
