فرمت فایل:word
تعداد صفحات:33
مصالح سنگی
هنوز تئوری کاملی برای اختلاف در تشکیلات ساختمانی سنگ ها داده نشده است. سنگ ها عهده دار ترکیب پوشش پوسته کره زمین بوده اند. تعییر حالت سنگ ها که دینامیک نامیده می شود قسمتی از شیمی پوشش است. توسعه شیمی تجزیه ای و ساختار مصنوعی بی اندازه در رشد سنگ شناسی موثر بوده است. نزدیک شدن شیمی- فیزیک به یکدیگر به تشخیص سنگها وانتهاب ورده بندی آنها کمک میکند.
موارد علمی فوق باعث شده است کمتر ساختمان معاصر به علت عدم شناخت مصالح سنگی خراب شود. مقاومت وسائیدگی سنگ وساختمان میکروسکوپی مخصوص ومطالعه سیمای سنگها کمک زیادی برای احداث جاده و ساختمان میباشد.
مصالح سنگی که در ساختمان ها و راه ها بکار برده می شود مثل، شن و ماسه رودخانه سنگ معدن و گاهی سرباره های کوره بلند ذوب آهن وصخره های طبیعی؛ به صورت توده های بزرگ در طبیعت و به وفور وجود دارند که تحت تاثیر عوامل جوی به صورت ریز و قلوه و شن و ماسه تبدیل شده اند. قبل از پراکندگی انتخاب در پس ستون و سد و موج شکن باید از نظر مقاومت در برابر فشار و یخ بندان وسایش اطلاعات دقیقی بدست آورد.
زمین شناسان صخره های طبیعی را به سه طبقه آذرین-رسوبی-متامورفیک(دگرگونه) تقسیم کرده اند. تا امروز 400 هزار نوع سنگ دسته بندی شده اند.
سنگها از نظر مقاومت نسبت به یخ بندان به ده درجه (10-20-25-35-50-100-150-200-300-500) در جه تقسیم می شود. درجه 500 از همه مقاومتر است و قبل از مصرف هر سنگ مساله مقاومت در مقابل یخ بندان محلی کنترل می شود. سنگها از نظر مقاومت به گروههای( 4-7-10-15-25-35-50-100-150-200-300-400-500) kg/cm2 تقسیم شده اند.
سنگهای آذرین
این سنگها به صورت کریستال از سرد شدن توده مذاب آتشفشانها (ماگما) بوجود آمده اند و به سه گروه اسیدی، نیم اسیدی روشن 66%-55% سیلیس و آذرین بازی تیره رنگ که کوارتز آزاد و 55% سیلیس دارند تقسیم می شود. این سنگها مقاومت کلی بالایی دارند.
سنگهای رسوبی
این سنگها از رسوب ذرات حاصل از تجزیه صخره های مانده ازدریاها واقیانوس ها و بقایای معدنی موجودات دریایی یا از کریستالیزه شدن مواد معدنی محلول مذاب بدست می آینداغلب مقاومت ضعیفی دارند.
سنگهای رسوبی با توجه به موادی که دارند به سه گروه تقسیم می شوند:
1-سنگها آهکی( مثل گچ، سنگ آهک، دولومیت وغیره)
2-سنگهای سیلیسی (ماسه سنگ، سنگ چخماق وغیره)
3-سنگهای رسی(سنگهای رسی و شیل)
بدیهی است هر یک از این سه ردیف با هم مثلا 1و2 ماسه آهکی تشکیل میدهند.
سنگهای دگرگونی
از دگرگونی سنگهای آذرین یا رسوبی تحت عوامل جوی، حرارتهای زیاد، فشار،بافت اصلی رسوبی یا آذرین متفاوت تشکیل شده اند وعموما بافت کریستالی دارند.مقاومت ا غلب آنها بالاست.
1-سرباره ها؛ به عنوان مواد راهسازی مصرف دارد و در ایران به سیمان اضافه می کنند ومشابه مواد سنگهای آذرین هستند. بافت آنها از حالت شیشه ای تا لانه زنبوری متفاوت است.
مواد سرباره درمقایسه با مواد طبیعی یکنواخت ومناسب تر است. بطور کلی سرباره های کوره بلند آهن و حاصل از ذوب مس و قلع را نیز میتوان در عملیات راهسازی استفاده کرد.
در راهسازی ساختمان داخلی سنگ از نظر زمین شناسی مورد نظر نبوده و مشخصات فیزیکی و طبقه مربوطه مهم است. در این کار از سرباره ها، سنگهای مصنوعی مختلفی درست می کنند که مصرف راهسازی و سیمان سازی دارد.
2-گروه بازالت؛ این سنگ جزء سنگ های آذرین بیرونی است ونوع بازی آن دارای دانه های ریز میباشد. سنگ دیوریت نیز از گروه بازالت است.
معادن مربوط در 3 کیلومتری رودهن که سیاه و متراکم است یافت می شود. در دماوند نیز بازالت قهوه وجود دارد. در مسیر جاده تهران قم از این نوع معادن یافت می شود.
3-گروه فلمنت: رنگ آن از سفید تا سیاه متغیر و وزن مخصوص آن کم واغلب به صورت شن دیده می شود. سنگ چخماق از این گروه میباشد.
4-گابرو؛سنگهای آذرین بازیک درشت دانه جزء این دسته میباشد. فلدسپاتها جز مواد متشکله آنها است. رنگ این سنگها معمولا تیره وبه علت داشتن مواد آهنی ومنگنز، وزن مخصوص بالایی داشته و بدین علت جز مهمترین مصالح راهسازی هستند.
دیوریت بازیک هم جز این دسته است. گابرو در مبارک آباد پلور دارای الیوین ومیکای سیاه پیدا می شوند گابروی کرج پیروکسن دارد وکمرت بازیک است. در الوند همدان نیز گابرو وجود دارد.
5-گروه گرانیت؛ جزء سنگ های آذرین اسیدی ونیم اسیدی دانه دشت می باشند. مهمترین اجزا متشکله کوارتز بوده، میکا پیروکسن وآمفیبول در بافت آنها یافت می شوند.
6-گروه گریتستن؛ با دانه های درشت یا متوسط، رسوبی سیلیسی هستند. توده محکمی دارند وزن مخصوص آنها کمتر از 80/2 نبوده و با سنگهای ماسه سنگ در راه سازی استفاده دارند.
7-گروه هورن فلس؛ خرده سنگهای دگرگونی ،حرارتی ومتوسط دانه بوده وتیره رنگ هستند.
8-گروه سنگ آهک؛ سنگهای رسوبی مثل دولومیت وسنگ مرمر عمدتا از کربنات کلسیم و منیزیم با رنگ روشن و دانه های ریز هستند و دارای وزن مخصوص متوسط و مصرف راهسازی دارند.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:15
فهرست و توضیحات:
تاریخچه گچ
گچسنگ گچ
انواع سنگ گچ
منابع تهیه
مصارف
گچ پزی
کوره های گچ پزی
کوره های چاهی
گـچ بـرای اولـین بـار در بیش از پنج هزار سال پیش توسط مـصـریان بـرای سفید کردن و حالت دادن به نمای دیوارهای داخلی مقبره ها اسـتـفـاده می شـده است. مـصـریـان با حـرارت دادن به سنگ های ژیپس که ازآن پودری حـاصــل می شـــد و آن را بــا آب مخـلوط می کــردنـد و بــرایزیـبـا شـدن داخـل مـقـبـره ها این مخلوط را روی آجره ها و سنگ ها به کاررفته می کشیدند.در ایــران نـیــز از زمــان اشکانـیـان بـنـا هــایی با گچ بری های زیبا دیده می شود که نشان دهـنـده اسـتـفـاده گـچ در صـنـعـت ساختمان سازی ایـرانـیـان می بــاشد. کـه بـا ورود اسـلام بـه ایران استفاده از هنر گچ بری در مساجد جلوه گر شد. برای مثال : مسجد جامع ارومیه تــا قـبـل از سـال ١٣٤٠ گـچ در ایـران به صورت سنتی تولید می شـد که مـعـایبی از جـمـلـه قـیـمـت بـالا وکـیـفـیـت نـا مرغوب و تـولـیـد کم،داشته است . یکی از قدیمی تـرین کـارخـانه های اسـتـخـراج و تـولـیـد گـچ در شهرستان ساوه بوده است.گچ ماده ای مـعـدنی اسـت که به وفـور یـافـت مـی شود و ایران با داشتن٩٠۰ میلیون تن دارای بزرگترین منبع گچ در جهان می باشد الـبـته بـه گـــچ به شکل سنگ گچ که معمولا دارای نا خالصی است از مـعـادن اسـتـخـراج و پس از حرارت دادن آن تا ١٧٠ درجه سانتیگراد که اصطلاحا به آن پـخـتن سنگ گچ می گویند وآسیاب کردن آن به گچ مورد استـفـاده در سـاخـتـمـان تبدیل می شود.
از مهمترین مصالح ساختمانی است. گچ از ابتدای کار که تعیین حدود زمین است تا انتهای کار که سفید کاری، نصب سنگ و حتی نقاشی است کاربرد دارد.
از گروه مصالح کلسیم دار و سنگی رسوبی است. در طبیعت به علت میل ترکیبی شدیدی که دارد بطور خالص یافت نمی شود بطوریکه بیشتر بصورت ترکیب با کربن یا اکسیدهای آهن یافت می شود. البته بیشتر سنگ گچ ها با آهک و خاک رس مخلوط است.
یا بصورت سولفات کلسیم بدون آب (CaSo4) است که به آن انیدریت (مصارف آن محدود است. همچنین به ندرت در سطح زمین پیدا می شود) می گویند و یا بصورت سولفات کلسیم آبدار(CaSo4.2H2O) است که به آن گچ خام (Gypsum) گویند و بصورت های مختلفی وجود دارد:
الف- سنگ گچ مرمری: مصرف گچ پزی نداشته و جز سنگ های زینتی است. به علت نرمی، کار کردن با آن و تراشیدن آن بسیار آسان است و نیز برای ساختن وسایل زینتی مانند قاب عکس استفاده می شود. در ایران این سنگ و صنعت آن بیشتر در خراسان است.
ب- سنگ گچ مطبق: لایه لایه می باشد و یا سنگ گچ خوشه ای که مانند تارهای ابریشم بهم چسبیده اند. این نوع سنگ گچ نیز مصرف گچ پزی ندارد.
ج- سنگ گچ معمولی: غیر بلوری بوده و فراوان ترین نوع سنگ گچ است. مصرف گچ پزی دارد و موضوع همین مطلب است.
سنگ گچِ خالص بی رنگ است، اگر با کربن مخلوط باشد به رنگ خاکستری است و اگر با اکسید های آهن مخلوط باشد بسته به نوع اکسید به رنگ های زرد روشن، کبود، سرخ و یا بی رنگ است.
سنگ گچ تقریبا در تمام نقاط کره زمین وجود دارد و در بین مصالح دیگر از لحاظ فراوانی در رتبه پنجم قرار دارد.
در ایران هم تقریبا در تمام نقاط کشور مخصوصا در کویر مرکزی، اطراف تهران، جاجرود، آذربایجان، مشهد و... وجود دارد.
در ساختمان سازی عبارتند از: تعیین حدود زمین و پیاده کردن نقشه، ملات سازی، گچ و خاک، سفید کاری، سنگ کاری (بطور موقت) و سیمان پزی
اگر به سنگ حرارت 170 درجه ای داده شود، 5/1 مولکول آب از سنگِ متبلور بخار می شود و گچ ساختمانی (CaSo4.0/5H2O) بدست می آید.
اگر گرمای 300 درجه ای داده شود، 7/1 مولکول آب بخار می شود و به گچ تشنه (CaSo4.0/3H2O) تبدیل می شود. این گچ میل ترکیبی شدیدی با آب دارد، حتی در هوای آزاد 2/0 مولکول آب از بخار هوا را گرفته و به گچ ساختمانی تبدیل می شود.
در گرمای 700 درجه، کلیه آب تبلورِ سنگ بخار می شود و به سولفات کلسیم (CaSo4) تبدیل می شود که به آن گچ سوخته یا انیدریت گویند. این گچ با آب ترکیب نمی شود. البته با افزودن موادی مانند زاج و یا سولفات روی (ZnSo4)، قدرت ترکیب با آب را پیدا می کند.
از گرمای 700 تا 1400 درجه، گچ سوخته به اکسید کلسیم (CaO) و So3 و خود So3 به So2 و اکسیژن تجزیه می شود.
دو گاز اخیر متصاعد می شود و اگر اکسید کلسیم یا همان آهک زنده باقی بماند در زمان گیرایی گچ تأثیر می
گذارد، همچنین بر اثر مجاورت با آب شکفته شده و به هیدرات کلسیم ( Ca(OH)3) تبدیل می گردد. این گچ برای سفید کاری مناسب نیست زیرا دانه های آهکی در مجاورت با آب ازدیاد حجم پیدا کرده و در سطح آن ناصافی هایی ایجاد می کند که در اصطلاح کارگاهی به آن الوئک گویند.
-
قدیمی ترین نوع کوره گچ پزی در ایران است و هنوز در ایران متداول است
یک حـفره در زمین و مانند یک تـنوره است که سنـگ گچ را در آن چیده و حـرارت می دهند تا پخته شود. این کوره ها غیر فنی است چون حرارت آن قابل کنترل نیست و در نتیجه ی حرارت های مختلف، گچ های مختلف به دست می آید بنابراین محصول آن نامرغوب است.
کار این کوره ها ناپیوسته است. یعنی پس از آنکه مقداری سنگ گچ در آن بگذارند، تا محصول به دست نیاید نمی توانند سنگ گچ های دیگری در آن قرار دهند. سوخت آن نیز چوب، زغال سنگ و... است.
-2 کوره های تاوه ای
تشکیل شده از یک سینی بزرگ و یک دستگاه هم زن در محور و روی تاوه است.
سنگ گچ های آسیاب شده را در آن ریخته و به آن حرارت می دهند تا آبِ تبلورِ آن بخار شود و گچ ساختمانی بدست آید. به هنگام حرارت دادن، آن را هم می زنند تا حرارت به صورت یکنواخت به آنها برسد. سپس با دمیدن هوای سرد آن را خنک می کنند. این هوا خود حرارت 100 الی 120 درجه سانتیگراد پیدا می کند و برای صرفه جویی، این هوا را به عنوان حرارت اولیه به مصالح اولیه ای که هنوز وارد کوره نشده اند می دهند.
محصول را با آسیاب به نرمی لازم می رسانند و به بازار می فرستند. حرارت آن قابل کنترل است بنابراین محصول نیز یکنواخت است. کار کوره ناپیوسته و سوخت آن گازوییل یا زغال سنگ است.
-3 کوره گردنده خفته
رایج ترین نوع کوره هاست. بصورت یک استوانه ای خفته است که با افق شیبی در حدود 4 درجه می سازد.
این استوانه حول محور خود می گردد و کلوخه های سنگ گچ را در آن می ریزند هرچه کلوخه ها جلوتر روند پخته تر می شوند. محصول از کوره خارج می شود. سپس هوای سرد به آن می دمند و آن را آسیاب می کنند.
هوای سرد، گرمای محصول را می گیرد. این هوای گرم را مانند کوره تاوه ای مصرف می کنند.
حرارت این کوره ها قابل کنترل، محصول مرغوب و کار کوره پیوسته است، یعنی از یک طرفِ کوره محصول را خارج می کنند و به همان نسبت هم از طرف دیگر کوره مصالح اولیه را وارد می کنند.
یک روش دیگر وجود دارد که به این شکل است:
گچ پزی حرارت کمی لازم دارد، بنابراین مقداری سنگ گچ را روی کوره آجر پزی قرار می دهند. پس از مدتی کوتاه گچ پخته می شود آنگاه آن را با وسایل اولیه ای چون تخماق یا آسیاب محلی کوبیده، سرند(غربال) نموده و مصرف می کنند.
کارگاه های ساختمانی که از کوره های گچ پزی و آجر پزی دور هستند و دسترسی به کوره های گچ پزی ندارند از این روش استفاده می کنند.
اندازه دانه ها و وزن مخصوص
هر قدر دانه های گچ ریزتر باشد مرغوب تر بوده و برای کارهای ظریف بهتر استفاده می شود.
قطر بزرگترین دانه نباید بزرگتر ازmm 6/0 باشد. قطر 5/99% باید ریزتر از mm2/0 و قطر 90% آن ریزتر از mm15/0 باشد.
بطور کلی وزن مخصوص گچ از 85/0 تا 4/1 تن بر متر مکعب است.
انبار کردن
گچ رطوبت را از هوا هم می گیرد بنابراین اگر بصورت فله ای انبار می شود باید بسرعت مصرف گردد وگرنه فاسد می شود، یعنی در موقع مخلوط کردن آن با آب ازدیاد حجم پیدا نمی کند. اما اگر گچ پاکتی را به شیوه صحیح انبار کنند بطوری که دور از رطوبت باشد، حتی بعد از یک سال هم قابل مصرف است.
نباید بیش از 10 پاکت گچ را روی هم انبار کرد، زیرا فشار وارد بر پاکت زیرین باعث کلوخه شدن آن می شود. همچنین هوا باید براحتی در اطراف آن جریان داشته باشد.
خواص
1-زود گیر بودن
ملات گچ بسیار زودگیر است، در واقع در حدود 10 دقیقه خود را می گیرد. این خاصیت به کارگران کمک می کند که هر چه سریعتر تیغه های 5 سانتیمتری و طاق های ضربی را با این ملات بسازند.
2- ارزانی
گچ بسیار ارزانتر از بسیاری از مصالح ساختمانی است و به همین دلیل در بیشتر کارگاه ها از آن استفاده می شود. در واقع فراوانی و سادگی تهیه و مصرف گچ، آن را ارزان کرده است.
3 - زدیاد حجم
تنها دو نوع ملات این خاصیت را دارد:
1- یک نوع سیمان که در ایران مصرف ندارد.
2- گچ که در حین سخت شدن 01/0 به حجم خود می افزاید.
این خاصیت کمک می کند که کارگران سطوح وسیعی را اندود کاری کنند بدون اینکه در آن فرورفتگی، برآمدگی و یا ترکی به وجود آید و چون حشرات نمی توانند در آن لانه سازی کنند، دیوار بهداشتی خواهد بود.
تعداد اسلاید:15
فرمت:pptx
حجم:707kb
قابل ویرایش میباشد.
انیمیشن دهی و ترانسیشن دهی شده میباشد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:2
فهرست و توضیحات:
مقدمه
سندرم قالب گچ
تعریف :
درمانمانند دیگر موارد ایلئوس فلجی روده ها در این مورد نیز بیمار با استفاده از لوله بینی –معدی (برای کم کردن فشار درون روده ها ) و مایعات داخل سیاهرگی تا بازگشت حرکات روده ها تحت درمان قرار بگیرد؛ اگر لازم است شکم بیمار نیز درون قالب گچی قرار بگیرد باید پنجره ای روی شکم باز کرد تا حرکات شکم به شکل آزادانه انجام شود . در موارد کمی این حالت به اسنداد کامل روده و حتی گانگرن منتهی می گردد که در این صورت باید اقدام به عمل جراحی کرد .
مراقبت های پرستاری
پرستار باید همواره در بیمارانیکه قالب گچی بزرگ دارند احتمال بروز این سندرم را در نظر داشته باشد و خود را برای جلوگیری و درمان عوارض ناشی از آن ماده کند . به طور خلاصه ، قالب گچی وسیله ای سفت و سخت است که بخش مصدوم بدن را از خارج بیحرکت می کند و آن را به مدت دلخواه در وضعیت خاصی قرار می دهد .
قالبهای گچی تقریبا در تمام موارد برای درمان شکستگی و حمایت از مفاصل و عضلات ضعیف مورد استفاده قرار می گیرند . علاوه بر این پس از اعمال جراحی ارتوپدی نیز از قالبهای گچی برای بیحرکت کردن عضو استفاده می شود. (مثل پیوند استخوان ، جوش دادن استخوان ، فیکساسیون داخلی ) احتمال زیاد گسیختگی پوست به علت وارد شدن فشار به پوست یکی از مواردی است که باید در تشخیص های پرستاری مربوط به بیماران دارای قالب گچی منظور می شود . به دلیل بی حرکتی و اتروفی عضلات عضو مصدوم (به علت عدم استفاده در زمان بیحرکتی داخل قالب گچی ) پرستار روش ورزشهای تقویت عضلات در هنگام استفاده از قالب گچی و روش برگشت تدریجی فعالیتها پس از برداشتن قالب گچی را به بیمار آموزش می دهد .
فرمت فایل:word
تعداد صفحات:120
بخش اول :
کاشی
کاشی :
کلمه کاشی از واژه لاتین tegula مشتق شده از فعل tegere میباشد که معنی پوشاندن یا پوششدادن است لازم به ذکر است که این واژه در زبان رومیها به کاشیهای بام اطلاق میشده کاشی را بعنوان قطعاتی مسطح سطحی از سفالینه پخته شده در نظر میگیریم که در کفها و دیوارهای ساختمانها استفاده میشود و اغلب بخاطر ایجاد مانعی جهت نفوذ آب به بدنه کاشی و نیز جهت خلق رنگ و نقش متنوع آنها را لعاب میدادند معمولاً به لحاظ جنبههای عملی و زیباکاری از کاشی استفاده میگردد. یک سطح مفروش به کاشی و سطحی کاملاً بهداشتی نفوذناپذیری در برابر آب و مناسب نظافت خواهد بود. و با وجود اینکه در مقابل آتش مقاوم است لیکن بخوبی گرما را در محیط پخش مینماید. معمولاً تزئین کاشیها به روشهای مختلفی انجام میگیرد. گاهی اوقات تصویری واحد گاهی منظرهای کامل و زمانی نیز نقوش مرموز که البته ریشه در مسائل آموزشی دارد با باورهای نمادین ملل طرح این کاشیها را تشکیل میدهند. گاهی اوقات فقط در مورد زیبائی سطحی کاشی بحث میشود که البته این نکته مهم نیز حکایت از اهمیت طرحها بافتها، لعابهای رنگی دارد که همیشه چشمها را خیره ساخته است. شکلهای کاشی بسیار متنوع است و اما وجه تشابه تمامی آنها در این است که فقط مناسب پوشش سطوح هستند( که معمولاً صاف و یکدست و گاهی اوقات نیز کوژ دارند) و به همین علت میتوان به راحتی آنها را بدون ایجاد خسارت به ساختمان و از سطوح جدا ساخت. این خصوصیات سبب تمایز کاشی از دیگر پوششهای سرامیکی مانند آجرهای لعابدار، سفالینههای بدون لعاب، یا بلوکهای کوچک لعابدار شدهاست. انواع مذکور معمولاً پس از نصب جزء لازم ساختمان به شمار میآیند و به آسانی نمیتوان آنها را انتقال داد اساساً کاشی را جسمی دوبعدی یا دوکاره محسوب میکنند چرا که تمایز بین اثر ظاهری کاشی و کاربرد آن امری تقریباً محال است.1
یکی از دلائل استفاده از کاشی مسئله محکمبودن، مقاومبودن این ماده در مقابل حوادث طبیعی مانند باد، باران، آفتاب. عناصر شیمیای و کنشها و واکنشهای فیزیکی در ساختمان میباشد. کاشی که پوششی از لعاب روی آن مینشیند بعد از انجام مراحل پخت به دلیل شیشهای بسیار مقاوم سخت و در مقابل جذب آب نفوذناپذیر میباشد. علاوه بر استحکام مناسب این ماده عوامل دیگری نیز در بکارگیری کاشی مؤثر بودهاند از جمله:1- دسترسی آسان به مواد اولیه 2- همآهنگی و همسنخبودن کاشی با آجر
3-شرایط جغرافیایی اعم از آب و هوا ومنابع طبیعی و درست 4- تنوع رنگ و انعطافپذیری کاشی.2
انواع کاشی
از آثار بدست آمده چنین برمیآید که کاشیهایی که در اندازههای متفاوت چهارگوش و یا به شکل دایره یا اشکال غیرهندسی که در کنار کاشیهای کتیبهای به کار رفتهست قبل از ق 12 میلادی ساختهنشده و نمونههای قبلی به صورت فاحشی با کاشیهای کارگاه کاشان- که شاخص عالیترین و فراوانترین نمونههاست- چه در کیفیت ساخت چه در مهارت نقاشی روی کاشی متفاوتند.2
بعد از به کاربردن کاشیهای مربع شکل کاشی معرق در سطوح داخلی و خارجی بنا که قابل استفاده بود به کار گرفتهشد اما در روی گنبدها که در زمستان در معرق برف و یخبندان قرار میگرفت و در عوامل طبیعی تاب نداشت از آن استفاده نمیشد بلکه به جای آن کاشیهایی با ضخامت چند برابر کاشی معمولی استفاده میکردند که به کاشی نرهای نام داشت.[1] کلمة معرق که برای نوعی کاشی که استفاده میشود کلمهای عربیست و به معنای دژ- برج و باروری مستحکم و به معنای دیگر معقل از گرهزدن زانوی شتر حاصل میشود و در کاشیکاری نقوشی که از ترکیب در خانههای شطرنج به شکل مربع و مربع مستطیل و از پیچش قطعات در جوار یکدیگر انجام میشود. حالت گره را تداعی میسازد که در نتیجه کلمه معقل را بوجود میآورد.[2] کاربرد معقلی در نیسازی بنا: 1- در قبال هزینه زیاد کاشی معرق بسیار کم هزینهست. 2- با توجه به تهیه معرق و کاشی هفترنگ که مستلزم وقت زیادست تهیه کاشی معقلی به دقت بسیار کمتر محتاجست و ابعاد این کاشی بسیار کوچکترست و از قرار گرفتن آجر و کاشی در کنار هم و در قطعات جدولبندی به کار معقلی شکل میگیرد 2، 5/2و 4،5 سانتیمتر.[3]
کاشی معقلی به سبک کمال مطلوب کاشیکاری و آجر کاریست و بسیار طرحهای هندسی به روش معقلی و خط در هم پیچیده به بناها زیبایی چشمگیر بخشیدهاند رسمیبندی نوع دیگر کاشیکاریست که در آن گچبری و آجرکاری و کاشیکاری به طور مرکب در تزئین سقف استفاده میشود در بین اینها شیوه مقرنسسازی که در اجرای آن از انواع مصالح ساختمان از جمله کاشی استفاده میشود و به بهترین وجه زینتبخش سقف ایوانها و داخل گنبدهاست.1
انواع کاشی و یژگیهای آن:
کاشیهای مورد استفاده در کارهای ساختمانی که به صورت صنعتی تولید میشوند به دو گروه کاشیهای دیواری و کاشیهای کف که به آنها اصطلاحاً سرامیک میگویند تقسیم میشوند:
الف) کاشی دیواری: این کاشیها در ابعاد مختلف مانند : 10×10 ، 10×15 ، 15×15 ، 20×15 و در ضخامتهای 4 تا 12 میلیمتری متناسب با ابعاد کاشی تولید میشود خاصیت جذب آب کاشی دیواری نباید بیش از 12 تا 14 درصد باشد و باید در برابر حرارت و رطوبت و سرما به اندازه کافی مقاومت کند تغییرات ناگهانی دما( 20 تا 100 درجه سانتیگراد) را بخوبی تحمل کند بدون آنکه هیچگونه اثر ترک در بدنه یا لعاب آن ظاهر شود. بعلاوه کاشی باید در برابر مواد شیمیایی به اندازه کافی مقاوم باشد و از نظر ترکیب و رنگ لعاب هیچگونه تغییری در آن پدید نیاید. کاشی دیواری با توجه به خصوصیات فوق برای زیبائی حفظ بهداشت و جلوگیری از رطوبت در آشپزخانه، حمام.دستشویی و سایر محیطهای بهداشتی مورد استفاده قرار میگیرد.
ب)کاشی کف( سرامیک): این کاشی نیز مانند کاشی دیواری در ابعاد مختلف تولید میشود که در حال حاضر مهمترین آن1× 1 سانتیمتر و بیشترین آنها 50×50 سانتیمتر میباشد. کاشی کف بسته به ابعاد کاشی در ضخامتهای مختلف از 8 تا 25 میلیمتر تولید میشود. خاصیت جذب آب این کاشی نباید از 2 درصد بیشتر باشد و باید در برابر سائیدگی و فشار و ضربه مکانیکی دارای مقاومت زیادی باشد.
کاشی کف به علت دارابودن خواص مذکور و واجد شرایطبودن و داشتن امتیازاتی از قبیل رنگناپذیری، مقاومت در برابر اسید و قلیا و بالاخره پایداری زیاد در برابر سرما و گرما برای پوشش کف حمام، آشپزخانه، کشتارگاهها، انبارها و راهروها و سالنهای عمومی بکار میرود.1
کاشیسازی
کاشیسازی انواع مختلفی دارد اختلاف عمدهشان از نظر رنگ و لعاب و نوع مصالح و شرایط حرارت پخت آن میباشد. کاشی از جنس به دو گروه تقسیم میشود: 1- کاشی گلی 2- کاشی جسمی و تفاوت این دو نوع کاشی در این است که کاشی گلی از خاک رس و خاکستر ساخته میشود در حالیکه کاشی جسمی از آسیاب سنگ چخماق، سیلس و مقداری گل سرشور میباشد.
- کاشی گلی: با غربال ناخالصیشان از بین میرود و به نسبت معین از خاکستر چوب یا کاه میریزد چرا که مقداری از چسبندگی گل از بین رفته و کاشی به هنگام تراش راحت کار شود. سپس خاک را درون آبی ریخته میگذارند به مدت طولانی (چند روز) باقیبماند تا ذرات خاک بخوبی مرطوب شوند و آماده ورزدادن شود آب اضافی را گرفته و فشار میدهند و بعد از آن اضافهها را توسط سیفی نازک برمیدارند و میگذارند گل قالب شده کمی خشک شود زیرا اگر لعاب بدان دادهشود بدلیل زیادی آب به هنگام پخت لعاب آن جدا میشود بعد از آن لعاب داده و حرارت میدهند و کاشی گلی تهیه میشود امروزه این کار توسط ماشین صورت میگیرد و چون خوب ورز نمیشوند به هنگام قالبگیری تاب برمیدارند و دورزیر زیادی دارند.
- کاشی جسمی: مصالحی که در کار کاشی جسمی مورد استفاده قرار میگیرد عبارت است از شیشه، سنگ سیلیس یا سنگ چخماق که مقدار آنها معین و مشخص میباشد چرا که اگر مقدار کم و زیاد شود کاشی مورد استفاده نخواهد بود مثلاً اگر سیلیس زیاد استفاده شود کاشی بسیار شکننده خواهد بود یا اگر پودر شیشه زیاد باشد سخت و محکم میشود ابتدا برای کار، سنگ چخماق را با ماشین خرده کرده سپس آنرا آسیاب میکنند و بعد آنرا با آب مخلوط و به صورت دوغاب درمیآورند درون ظرفی ریخته و اجازه میدهند تهنشین شود سپس آب آنرا خالی کرده و بعد میگذارند خشک شود مجدداً آنرا آسیاب میکنند تا پودر نرمتری بدست آید شیشه را نیز پودر میکنند و به پودر چخماق اضافه میکنند سپس مواد درست شده را داخل قالب ریخته و فشار میدهند. اضافة آنرا با سیمی جدا کرده و مراحل پخت را میگذارنند بعد از لعاب و پخت آماده استفاده میشوند
1 – کتاب ماه هنر ویژه گرافیک 37-38 مهر و آبان 80 مقاله تاریخچه و هنر کاشیکاری ص 125
2 – کتاب ماه هنر ویژه هنرهای سنتی 45-46 خرداد و تیر 81 مقاله نقش تزئینات در معماری ص 68
1 – کتاب ماه هنر ویژه هنرهای سنتی 46.45 خرداد و تیر 81 مقاله نقش تزئینات ص 68
2 – کتاب ماه هنر ویژه هنرهای سنتی 46.45 مقاله نقش تزئینات ص 72
[1] – طرح و اجرای نقش کاشیکاری ایران، جلد2، محمود ماهرانتقش نشده موزه رضا عباسی 1362 ص 15
[2] – طرح و اجرای نقش کاشیکاری ایران، جلد1، محمود ماهرانتقش نشده موزه رضا عباسی1362 ص15
[3] – کاشیکاری ایران، جلد اول، گلچین معقلی حسینزمرشیدی ص 85
1 – ماهرانتقش،محمود، طرح و اجرای نقش کاشیکاری ایران، جلد 2، نشر موزه رضا عباسی 1362 ص15
1 – فرآشیانی،علیاکبر و تقیزاده عزتالله ، شناخت مواد و مصالح ص 24- 27