بانکداری خیلی نوین

بانکداری نوین

سیستم‌های خودپرداز (ATM) چند سالی است که فعالیت خود را در کشور گسترش داده‌اند و از قضا شکل الکترونیکی و مکانیزه آنها این فرصت را برای بانک‌های سنتی پسند ایرانی به وجود آوردند که نصب و راه‌اندازی این سیستم‌ها را حضور در بانکداری الکترونیکی (E-banking) بنامند و در فقدان دانش عمومی نسبت به تبلیغ سرویس الکترونیکی اقدام کنند.

نوع سرویس دهی دستگاه‌های خودپرداز عمدتا یکی است و اتفاقا از نظر فنی توسط یک شرکت دولتی پشتیبانی می‌شود، نوع سرویس‌هایی که به صورت محدود توسط این دستگاه‌ها ارائه می‌شود نیز بسیار محدود است و عملا تنها بخشی از ظرفیت‌های آنان به کار گرفته می‌شود.

اما هر بانک بنا به سیستم خود رویه‌ای را برای استفاده از آن ایجاد کرده است.

متأسفانه تبلیغات رنگارنگی که به طور متوالی از رادیو و تلویزیون و دیگر رسانه‌ها درباره این سرویس‌ها پخش می‌شود، مشتریان بانک‌ها را با این توهم روبه رو می‌کند که سرویس‌های ارائه شده در نوع خود منحصر به فرد و پیشرفته است در حالی که مشتری تنها چند روز پس از دریافت کارت هوشمند (البته فقط در خواندن شماره حساب!) متوجه عدم کارایی بسیاری از سرویس‌هایی می‌شود که اتفاقا روی منوهای دستگاه وجود دارد.

به عنوان مثال، در بانکی که من متأسفانه یا خوشبختانه حسابی در آن دارم (بانک تجارت) عملا منوهایی چون دریافت صورتحساب کار نمی‌کند و برای یک صورتحساب ساده که اولین و طبیعی‌ترین درخواست یک مشتری بانک است می‌بایست منت رییس بانک و دیگر کارمندان را کشید!

تعداد صفحات: 3