ارائه روشی برای ارضای ضوابط کنترل تغییر مکان به منظور دستیابی به ساختمان با رفتار لرزه ای بهتر
• مقاله با عنوان: ارائه روشی برای ارضای ضوابط کنترل تغییر مکان به منظور دستیابی به ساختمان با رفتار لرزه ای بهتر
• نویسندگان: مجید محمدی ، سپهر غلامی
• محل انتشار: هشتمین کنگره ملی مهندسی عمران - دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل - 17 و 18 اردیبهشت 93
• محور: سازه های فولادی
• فرمت فایل: PDF و شامل 8 صفحه می‌باشد.
چکیــــده:
امروزه روش معمول در طراحی ساختمان‌ها به این صورت است که طراحی آن‌ها بر اساس بارهای وارد و ضوابط نیرویی موجود در آیین نامه انجام می‌شود، سپس تغییر مکان مجاز با توجه به بند 2-5-4 یا تبصره ذیل این بند، در استاندارد 2800 تعیین می‌شود و با مقایسه آن با مقدار مجاز آیین نامه، در صورت نیاز قسمت‌هایی از سازه تقویت می‌شود تا این ضوابط در همه طبقات برآورده شود. تا کنون ملاک خاصی برای یافتن مناسب‌ترین اعضایی که با تقویت آن، این ضوابط به بهترین شکل ارضا شود وجود ندارد و بنابراین به هنگام طراحی سازه چندین حالت برای ارضای ضوابط کنترل تغییر مکان وجود دارد که مطالعات گذشته نشان داده است اگرچه برخی از این تقویت‌ها ضوابط آیین نامه‌ها را ارضا کرده‌اند اما عملکرد لرزه‌ای سازه‌ها را با چالش مواجه نموده است. لذا در این خصوص ضمن ارائه راهکاری برای ارضای منطقی‌تر ضوابط کنترل تغییر مکان به طراحی دو سازه 10 و 12 طبقه فولادی لاغر مطابق استاندارد 2800 پرداخته و رفتار لرزه‌ای آن‌ها با یکدیگر مقایسه گردیده است. برای این منظور شاخص خرابی سازه‌ها پس از تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی و همچنین زمان دوام سازه ها ملاک مقایسه قرار گرفته است.
مقدمه:
یکی از مهم ترین مراحل در طراحی سازه‌ها، طراحی و کنترل آن‌ها در برابر جابجایی نسبی طبقات و پایداری جانبی آن‌ها می‌باشد که این موضوع به خصوص در ساختمان‌های بلند و ساختمان‌هایی که دارای قاب خمشی می‌باشند، اهمیت ویژه‌ای می‌یابد. مسئله عمده در طراحی در برابر بار باد یا زلزله محدود کردن آسیب‌ها و جلوگیری از آسیب‌های انسانی و جانی است و هدف اصلی قابل استفاده نگاه داشتن سیستم می‌باشد. جابجایی جانبی بیش از حد و کنترل نشده در سازه می‌تواند مشکلات سازه‌ای مهمی ایجاد نماید که مشاهدات تجربی و پاسخ دینامیکی تئوریک نشان داده‌اند که ارتباط مستقیمی میان جابجایی نسبی میان طبقه‌ای و پتانسیل خسارت و آسیب‌های سازه‌ای وجود دارد که خود این مسئله رفتار لرزه‌ای سازه‌ها را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. آیین نامه‌های مختلف برای جلوگیری از آسیب‌های جدی به ساکنین محدودیت‌های مختلفی از جمله محدودیت در جابجایی نسبی را ارائه کرده‌اند در استاندارد 2800 ایران این محدودیت در قالب بند 2-5-4 و تبصره ذیل این بند نمود می‌یابد و طراح را در استفاده از زمان تناوب تجربی یا تحلیلی مخیر می‌سازد. اما آیین نامه‌های لرزه‌ای در خصوص نحوه‌ی ارضای ضوابط کنترل مکان و یا چگونگی تقویت المان‌ها، صحبتی را به میان نیاورده‌اند.
در این تحقیق تلاش می‌شود تا ضمن ارائه راهکاری برای ارضای ضوابط کنترل تغییر مکان، که در ادامه از آن به عنوان روش پیشنهادی یاد می‌شود به ارزیابی رفتار لرزه‌ای سازه‌های 10 و 12 طبقه فولادی یک بار مطابق بند 2-5-4 (استفاده از زمان تناوب تجربی) و بار دیگر مطابق تبصره ذیل بند 2-5-4 (استفاده از زمان تناوب تحلیلی) و در نهایت مطابق روش پیشنهادی پرداخته می‌شود. برای ارزیابی میزان خسارت رفتار لرزه‌ای سازه‌ها می‌توان با مقایسه شاخص خرابی سازه‌ها با یکدیگر و برای ارزیابی رفتار لرزه‌ای سازه‌ها می‌توان از روش زمان دوام بهره جست.
________________________________
** توجه: خواهشمندیم در صورت هرگونه مشکل در روند خرید و دریافت فایل از طریق بخش پشتیبانی در سایت مشکل خود را گزارش دهید. **
** توجه: در صورت مشکل در باز شدن فایل PDF مقالات نام فایل را به انگلیسی Rename کنید. **
** درخواست مقالات کنفرانس‌ها و همایش‌ها: با ارسال عنوان مقالات درخواستی خود به ایمیل civil.sellfile.ir@gmail.com پس از قرار گرفتن مقالات در سایت به راحتی اقدام به خرید و دریافت مقالات مورد نظر خود نمایید. **
