خلاصه مقاله:
در دو دهه اخیر استفاده از میراگرهای ویسکوالاستیک به عنوان یکی از روشهای مقاوم سازی لرزه ای سازه های موجود و یا طراحی لرزه ای ساختمانهای جدید مطرح شده است تحقیقات انجام شده همگی حاکی از موثر بودن این میراگرها در کاهش پاسخ سازه ها جذب انرژی وارده به سازه و همچنین کاهش صدمات وارده به آنها تحت اثر زلزله های حوزه نزدیک و حوزه دور از گسل است. در زمین لرزه های حوزه نزدیک به جهت فاصله کوتاه بین محل شکست و محل دریافت آن فرصتی جهت میراشدن فرکانس های بالا نبوده از همین رو تاریخچه زمانی شتاب آنها محتوی فرکانسی بالایی دارند در این مطالعه نوعی از سیستم اتلاف انرژی غیرفعال یعنی میراگر ویسکوالاستیک در مقاوم سازی سازه های فولادی در برابر رکوردهای زلزله های حوزه نزدیک گسل مورد بررسی قرار گرفته و فواید و معایب آنها در مطالعه بر روی 2 مدل سازه ای بلند شرحداده شده است میرابی بهینه برای هر سازه در هر زلزله به دست آورده شده است نتایج به دست آمده همگی حاکی از موثر بودن این میراگرها در کاهش پاسخ سازه ها و جذب انرژی وارده به سازه است.
کلمات کلیدی:میراگرویسکوالاستیک ، سازه های فولادی بلند ، جذب انرژی ، کاهش پاسخ لرزه ای ، زلزله حوزه نزدیک گسل