31 اسلاید
قبل از 1800
lدستور زبان سنتیlاستفاده صحیح از یک زبان مشخصlغیر علمیlمردودlنتیجه قابل استفاده: بخش گفتار (POS1)1800-1900lزبانهای هند و اروپاییlزبان در مقابل زبانهای دیگرlزبان در مقابل پیشینه آن زباناوایل قرن بیستمlزبانشناسی تاریخی و تطبیقی کافی است!lزبان در یک زمان مشخص14 اسلاید
کتابخانه دکتر علی شریعتی در سال 1338 تاسیس و در سال 1355 در زمینی به مساحت 1910 متر مربع بنا شدهاست. این کتابخانه در خیابان ایستگاه شهر نیشابور واقع شده است و از قدیمی ترین کتابخانه های این شهر است. زیر بنای کلی ساختمان 770 متر است که 252 متر آن به سالن مطالعه ، 220 متر به مخزن کتاب، 120 متر بخش نابینایان، 58 متر به بخش امانت اختصاص یافته است.
منابع کتابخانه
چون کتابخانه ای عمومی است شامل انواع کتابها از جمله مرجع، رمان، علمی، نابینایان ، خطی و نفیس می باسد.
بخش مرجع
در حد یک کتابخانه عمومی است.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:21
فهرست مطالب:
صِفَت
صفت فاعلی
ترکیب صفت فاعلی
صفت مفعولی
صفت تفضیلی
صفت نسبی
صفات ترکیبی
صفت سماعی و قیاسی
طرز استعمال صفت
چندی صفت و موصوف
تقدیم صفت بر مضاف الیه
"ی" وحدت در موصوف و صفت
ضمیر موصوف
زبان فارسی زیرمجموعه زبان ترکی
تفاوتهای صفت و موصوف با مضاف و مضاف الیه
حالات اسم
منبع
صِفَت ، واژهای است که حالت و چگونگی چیزی یا واژه ای را برساند و اقسام آن از این قرار است : صفت فاعلی، صفت مفعولی، صفت تفضیلی و صفت نسبی.
برای واژه صفت که عربی است برابرهای فارسی «فروزه» و «چگونواژه» پیشنهاد شده است.
صفت فاعلی
آن است که بر کنندهٔ کار یا دارندهٔ معنی دلالت کند و علامت آن عبارت است از : 1- " نده" که در پایان فعل امر می آید : پرسنده، خواهنده، شناسنده، بافنده 2- " ان " مثل : خواهان، پرسان، دمان، روان، دوان 3- " الف " که آن نیز در پایان فعل امر می آید، مثل : شکیبا، زیبا، خوانا، گویا، بینا، پویا 4- " ار " غالبا در آخر فعل ماضی می آید، مثل : خریدار، خواستار، برخوردار، نامردار، گرفتار 5- " گار " که بیشتر در آخر فعل امر و ماضی می آید، مثل : آموزگار، پرهیزگار، آمرزگار، آفریدگار 6- " کار " که غالبا به آخر اسم معنی ملحق میشود، مثل : ستمکار، فراموشکار 7- " گر " در آخر اسم معنی می آید، مثل : پیروزگر، دادگر، بیدادگر صفت فاعلی که به " نده " ختم شود، غالبا در عمل و صفت غیر ثابت استعمال میشود، مثل : رونده، یعنی کسی که عمل رفتن را انجام میدهد
وعلی الله توکلی
سپاس و ستایش مرخدای را جل جلاله که آثار قدرت او بر چهره روز روشن تابان است و انوار حکمت او در دل شب تار درفشان ، بخشاینده ای که تار عنکبوت را سد عصمت دوستان کرد ، جباری که نیش پشه را تیغ قهر دشمنان گردانید ، در فطرت کاینات به وزیر و مشیر و معونت و مظاهرت محتاج نگشت