کاربرد توابع چنذ متغیره در تخمین پارامترهای شکست سدهای خاکی

نویسند‌گان: [ مهسا نوری ] - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های ابی دانشگاه فردوسی مشهد[ سعیدرضا خداشناس ] - دانشیارگروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد[ علی نقی ضیایی ] - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد[ حجت رضایی پژند ] - مربی گروه عمران دانشگاه آزاد واحدمشهد

خلاصه مقاله:

تخمین پارامترهای شکست سدهای خاکی نظیر دبی اوج ناشی از شکست .(Qp). عرض متوسط شکست.(Bavg). و زمان شکست (Tf) از مهمترین مسائل مربوط به پیش بینی خطرات ناشی از این پدیده می باشد اگرQp با دقت مناسب پیش بینی شود می توان سیلاب پایاب را با روش های هیدرولیکی به خوبی پهنه بندی کرد و خسارت وارده را کاهش داد همچنین تخمین Bavg وTf نقش موثری در پیش بینی شکست سد دارند. پژوهشگران مختلف روابط متعددی برای تخمین این پارامترها ارائه ده اند هدف این مقاله ارائه الگویی مناسب با دقت خوبی برای تخمین Qp و Bavg و Tfاست رعایت موازین آماری شامل آزمون های اولیه آسیب شناسی و کارایی از نوآوری های این مقاله است الگوهای متعدد خطی و غیرخطی بر داده ها برازش و الگوهای نهایی پذیرفته شدند آزمون های اولیه شامل آزمونهای ضرورت وجود متغیر های توضیحی تحلیل واریانس و غیره انجم شده آسیب شناسی الگوها شامل همگنی، تثبیت واریانس استقلال و داده برت یا آمارها و نمودارهای مربوط انجام شد کارایی نسبی با آماره RMSE محاسبه و الگوهای کاراتر از الگوهای سایر پژوهشگران مشخص شد الگوهای تدوین شده در این مقاله برای بهترین تخمین Qp ، Bavg و Tf دارای نتایج بهتری نسبت به سایر روش ها می باشند

کلمات کلیدی:

 آسیب شناسی ، الگوهای خطی و غیرخطی ، دبی اوج ، شکست سد ، کارایی

تاریخچه تخمین عمر زمین

از آنجایی که زمان غیر قابل لمس است، تصور ابعاد زمان نیاز به بصیرت ذهنی داشت که طبیعت ‌گرایان قرن هفدهم قادر به پذیرش آن نبودند، بنابراین نگرش قرون وسطایی کوتاه بودن زمان دنیوی همچنان باقی ماند. محققین مسیحی آن زمان بطور کلی می‌پنداشتند که سن زمین در حدود 6000 سال است، رقمی که بر اساس قبول نوشته‌های باستانی عبرانی قرار است.

سیر تحولی و رشد

تخمین عمر زمین از مدتهای بسیار طولانی فکر دانشمندان را به خود مشغول کرده بود. دانشمندان مختلف سعی داشتند با روشهای مختلفی سن کره زمین را تخمین بزنند که از آن جمله می‌توان تخمین عمر زمین را بر اساس شوری آب اقیانوسها و محاسبه میزان رسوبگذاری ذکر کرد. در سال 1897 ، فیزیکدان معروف «لرد کلوین» (Lord Kelvin) قدمت و عمر زمین را به این صورت تعریف نمود که زمین در ابتدا به حالت مذاب بوده و بعد سرد شده است. وی همچنین اظهار نظریه‌هایی را بر اساس فرضیه‌هایی در مورد منشأ و مبدا حرارت خورشید به عمل آورد و ادعا کرد زمین سنی در حدود 20 الی 40 میلیون سال دارد.

در اوایل قرن بیستم ، «رادرفورد» (Ruther Ford) و «هولمز» (Holmes) در انگلیس و «بولتوود» (Boltwood) در آمریکا دریافتند که تجزیه عناصر ناپایدار جهت تولید ایزوتوپهای رادیوژنیک می‌توانند برای تعیین سن کانیها و سنگهای پوسته کره زمین مورد استفاده قرار گیرند. ولی روشها و تکنیکهای تحلیلی در آن زمان آنقدر دقیق نبود که بتواند مقدار ایزوتوپهای رادیوژنیک موجود در سنگها را تعیین نماید. در نتیجه منحصرا بعد از سال 1950 که اسپکترومتر (Spectrometer) اختراع گردید، تعیین سن سنگها به طریق ایزوتوپی معمول گردید از این مقاله سعی می‌شود تا روشهایی را که از ابتدا برای برآورد عمر زمین مورد استفاده قرار گرفته، مورد بحث قرار دهیم و در نهایت به روشی که امروزه استفاده می‌شود و دقیقتر است، اشاره کنیم.

این فایل دارای 18 صفحه می باشد.