فهرست
موضوع صفحه
مقدمه 1
عقد ضمان 2
مفهوم ضمان درک 3
فصل اول :قلمرو ضمان درک در حقوق ایران 6
ضمان درک مبیع ویژه عین معین است 7
ضمان درک نسبت به ثمن 7
وضعیت ضمان درک نسبت به حق انتفاع (ضمان درک و حق انتفاع) 8
ضمان درک و بیع مال مرهون (ضمان درک و حق ناشی از رهن) 9
فصل دوم : مبنای فقهی ضمان درک 12
قاعده نفی ضرر 15
قاعده تسبیب 16
قاعده غرور 17
مستحق للغیر بر آمدن قسمتی از مبیع 18
بررسی مبانی حقوقی ضمان درک در قانون مدنی 19
بند اول : رابطه خریدار و فروشنده 19
بند دوم : رابطه خریدار و مالک 20
گفتار سوم - نحوه تعیین خسارات وارده برمشترى 22
گفتار ششم- اثر قرارداد در تشدید یا تخفیف و امکان اسقاط ضمان درک 30
نتیجه وارائه راهکار 31
مواد قانونی راجع به تصرف و فروش مال غیر 32
قانون اصلاح قانون جلوگیری از تصرف عدوانی 32
قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می نمایند 38
قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر 39
قانون مجازات اشخاصی که مال غیر را به عوض مال خود معرفی می نمایند 41
منابع 43
عنوان تحقیق:
جنایات علیه بشریت
با فرمت قابل ویرایش word
تعداد صفحات: 36 صفحه
تکه های از عناوین متن :
فهرست مطالب
عنوان صفحه
فصل اول: جنایات علیه بشریت
گفتار اول: کلیات .................................................................................................................................. 1
گفتار دوم: عناصر تشکیل دهنده جرم جنایت علیه بشریت .................................................... 9
الف- عنصر مادی................................................................................................................... 9
ب- عنصر روانی ................................................................................................................. 10
گفتار سوم: ارتباط با مخاصمه مسلحانه ...................................................................................... 12
گفتار چهارم: تعریف حمله ............................................................................................................. 13
گفتار پنجم: رابطه بین جرائم خاص و حمله ............................................................................ 14
گفتار ششم: حمله برضد افراد غیرنظامی.................................................................................... 14
گفتار هفتم: حمله گسترده یا سازمان دهی شده ..................................................................... 16
فصل دوم: مصادیق جنایات علیه بشریت
گفتار اول: قتل عمد........................................................................................................................... 18
گفتار دوم: نابود کردن ...................................................................................................................... 19
گفتار سوم: به بردگی گرفتن ......................................................................................................... 20
گفتار چهارم: اخراج یا کوچ اجباری یک جمعیت .................................................................... 22
گفتار پنجم: شکنجه ......................................................................................................................... 23
گفتار ششم: جرائم جنسی ............................................................................................................. 24
1- هتک ناموس به عنف ................................................................................................ 25
2- بردگی جنسی ............................................................................................................. 25
3- فحشای اجباری ........................................................................................................... 26
4- حاملگی اجباری .......................................................................................................... 26
5- عقیم کردن اجباری ................................................................................................... 27
گفتار هفتم: تعقیب و آزار ............................................................................................................... 28
گفتار هشتم: ناپدید کردن اجباری اشخاص .............................................................................. 29
گفتار نهم: تبعیض نژادی ................................................................................................................ 30
گفتار دهم: سایر اعمال غیرانسانی ............................................................................................... 31
نتیجه گیری......................................................................................................................................... 32
فهرست منابع ..................................................................................................................................... 33
مقدمه
جنایت علیه بشریت، جنایت علیه انسانیت است که برخی اصول کلی حقوقی را نقص
می کند و موجب نگرانی جامعه بین المللی می شود. جنایت علیه بشریت جرمی بین المللی است که نتایج و پیامدهای آن فراتر از مرزهای بین المللی رفته و به لحاظ اهمیت و شدت به اندازه ای است که محدوده های قابل تحمل تمدن جدید را در نور دیده است. جنایت علیه بشریت با جنایت نسل کشی تفاوت دارد زیرا در نسل کشی قصد خاص، نابود کردن اعضای یک گروه معین لازم است که در مورد جنایت علیه بشریت قصد خاص لازم نیست.
برای نمونه، در دیباچة کنوانسیون چهارم 1907 لاهه راجع به قوانین و عرف های جنگ زمینی، اصطلاحات « انسانیت»، «اصول انسانی» و «فرامین انسانیت»، استفاده شده است. در قسمت دوم دیباچه کنوانسیون مزبور نیز آمده که، شایسته است طرفین متعاهدین حتی در صورت جنگ «منافع بشریت و نیازهای تمدن در حال پیشرفت» را رعایت نمایند. پاراگراف هشتم دیباچه ( بنام شرط مارتنس) مقرر می دارد که آن ها (متعاهدان)، از جمله، اعلام
می دارند که، افراد نظامی و غیرنظامی تحت حمایت و اقتدار اصول حقوق ملل که خود از
عرف های مسلم ملل متمدن، از اصول انسانی و از وجدان عمومی نشأت گرفته اند قرار خواهند داشت. همانگونه که اگون اشولب اشاره کرده است، دیباچه کنوانسیون «منافع بشریت» را به عنوان هدفی که قوانین و عرف های جنگی تضمین کننده آن می باشد، دانسته و «قوانین بشری» را به عنوان یکی از منابع حقوق ملل به شمار آورده است و قصد اینکه قواعدی متفاوت از جنایات جنگی تدوین شود، وجود ندارد.
اصطلاح «جنایت علیه بشریت» در اعلامیه 28 می 1915 دولت های فرانسه، بریتانیا و روسیه که از قتل عام ارامنه توسط ترکیه به عنوان جنایت علیه بشریت و تمدن یاد کردند، و کلیه دولتمردان ترکیه همراه با عوامل آنها که در قتل عام دست داشتند مسئول شناخته شدند، در یک معنای غیرتخصصی مورد استفاده قرار گرفت. این اصطلاح در اعلامیه های بعدی مربوط به جنگ جهانی اول نیز استفاده می شد. همچنین کنفرانس صلح مقدماتی در ژانویه 1919، یک کمیسیون 15 نفره برای تحقیق درباره مسئولیت مسببان جنگ جهانی اول تشکیل داد. فصل دوم گزارش کمیسیون به تاریخ 29 مارس 1919 ازجمله، بیان می داشت که : «کلیه اشخاص وابسته به کشورهای دشمن ... . که به جرائمی برضد قوانین و عرف های جنگی با قوانین بشری متهم هستند، در معرض تعقیب کیفری قرار دارند.» ضمیمه شماره یک گزارش علاوه بر اتهام جنایات جنگی به معنای رایج در آن زمان، اتهامات قتل عمد و قتل عام، تروریسم سازمان دهی شده، کشتن گروگان ها، شکنجه غیرنظامیان، هتک ناموس به عنف، ربودن غیرنظامی های زن با هدف فحشای اجباری اخراج غیرنظامی ها و غارت اموال اتباع ترک از سوی مقامات ترکیه و همچنین اتهام غارت از سوی سربازان اتریشی علیه مردم یکی از شهرهای اتریش را نیز استفاده کرد. با این حال، اضافه کردن اصطلاح قوانین بشری به سایر موارد مذکور در قبل، اعتراض اعضای آمریکایی کمیسیون با شکست مواجه شد،به این دلیل که اساساً دادگاه رسیدگی کننده به تنهایی می تواند حقوق موجود را اجرا کند، نه مفاهیم مبهم حقوقی و نه اصول انسانی که در قلمرو اخلاق قرار دارند.
جنایت علیه بشریت از سوی دادگاه های نورنبرگ و توکیو بعد از جنگ جهانی دوم نیز تحت تعقیب قرار گرفتند. بند 3 ماده 6 منشور نورنبرگ موارد زیر را به عنوان جنایات علیه بشریت تلقی کرده بدو: «قتل عمدی، ریشه کردن، به بردگی گرفتن، تبعید و یا هر عمل غیر انسانی دیگری که علیه مردم غیرنظامی، قبل از جنگ یا در حین جنگ ارتکاب یافته باشد؛ یا تعقیب و آزار به دلایل سیاسی نژادی و یا مذهبی در اجرای یا در ارتباط با یکی از جرائم مشمول صلاحیت دادگاه، اعم از اینکه اعمال مذکور مغایر با قوانین داخلی کشوری که اشغال شده باشد یا خیر.»
سپس نیم نقطه (؛) قبل از واژه تعقیب و آزار .... که در متن انگلیسی و فرانسوی وجود داشت با تصویب پروتکل الحاقی 16 اکتبر 1945 در برلین با یک ویرگول جایگزین شد، این تغییر به خاطر هماهنگ شدن با متن روسی انجام شد، تا همه آن ها از اعتبار مساوی برخوردار شوند. در نتیجه قید «در اجرای یا در ارتباط با یکی از جرائم در صلاحیت دیوان» و «صرفنظر از اینکه مغایر با قوانین داخلی کشوری که اشغال شده، باشد یا خیر» نسبت به کل بند 3 ماده 6 اجرا گردید.
هر چند این اولین استفاده تخصصی از اصطلاح جنایت علیه بشریت بود، و زمامداران مورد نظر نیز کاملاً دریافتند که جنایت علیه بشریت موضوع منشور نورنبرگ دسته ای متفاوت از جنایت جنگی را تشکیل می دهند، لکن آنها در منشور نورنبرگ به عنوان یک مفهوم جدید مورد بحث قرار نگرفتند. دادگاه نورنبرگ صرفاً با اشاره به اینکه از شروع جنگ در 1939 جنایت جنگی ارتکابی در مقیاس وسیع، نیز جنایت علیه بشریت به شمار می روند، در گنجاندن جنایات علیه بشریت در منشور نورنبرگ تردید نکرد. دادگاه نورنبرگ واقعاً «تأکید کرد که مقررات منشور نورنبرگ برای دیوان قاطع و الزام آور است و منشور بیانگر حقوق
بین الملل موجود در زمان تصویب آن بوده است»؛ تا حدی که منشور خود بخشی از حقوق بین الملل شده است این امر علیرغم این حقیقت بود که منشور نورنبرگ، صلاحیت دادگاه نورنبرگ را فراتر از جنایات جنگی به مفهوم سنتی گسترش داد تا سایر جرایم شدیدی که خارج از قلمرو جنایات جنگی سنتی قرار دارد را شامل شود؛ نظیر جرایمی علیه افراد فاقد تابعیت، قربانی با مرتکب از ملیت واحدی برخوردار باشد، یا قربانی تابعیت ملتی را داشت که با دولت مرتکب جرم متحد به شمار می رفت.
در حقیقت، جنایات علیه بشریت مذکور در منشور نورنبرگ کم و بیش با موارد نقض قوانین بشری مذکور در گزارش 1919 کمیسیون 15 نفره هماهنگ است. در عمل، دادگاه نورنبرگ جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی را یکسان تلقی می کرد، با این تفاوت عمده که جنایات علیه بشریت جرایمی بودند که به وسیله آلمان در سرزمین های اشغالی واقع شده بودند، چنانچه یکی از مفسران اشاره می کند، هدف از گنجاندن جنایات علیه بشریت در منشور نورنبرگ این بودکه اطمینان حاصل شود، اعمال غیرانسانی با اصول کلی قوانین ملل متمدن که در ارتباط با جنگ وضع شده اند مغایر هستند و باید مجازات شوند؛ بنابراین، جنایات علیه بشریت به عنوان جرائم مقدماتی و زمینه ساز سایر جنایات علیه صلح یا جنایات جنگی محسوب می شوند..............
فهرست
عنوان
فصل اول: مقدمه
بیان مساله مورد تحقیقاهمیت تحقیقاهداف تحقیقسوالات و فرضیات تحقیقروش تحقیقفصل دوم: چکیده
فصل سوم: جرمشناسی قاچاق اطفال
قاچاق اطفال: گریبانگیر جامعه جهانیضرورت جرم انگاری قاچاق اطفالعلل بروز گسترش قاچاق اطفالفصل چهارم: قاچاق اطفال در اسناد بینالمللی
نگاهی بر اسناد بینالمللی در زمینه قاچاق اطفالپروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاقهای اشخاص به ویژه زنان و کودکاناهداف پروتکلتعریف قاچاق انسان در پروتکلپاسخ به قاچاق اطفال در پروتکل پیشگیری، سرکوب و مجازات قاچاق به اشخاص به ویژه زنان و کودکانضرورت پاسخرویکرد پروتکل نسبت به قاچاق زنان و کودکان: الف) اقدامات ملی ب) اقدامات بین المللیگزارش از کنفرانس 4 روزه پالرمو، دسامبر 2000طرح عملی ابتکارات منطقهای آسیا برای مقابله با قاچاق زنان و کودکان (ARIAT)فصل پنجم: قاچاق اطفال در حقوق جزای ملی
نگاهی بر قاچاق و مبارزه با قاچاق انسان در ایران
فصل ششم: نتیجهگیری
فصل هفتم: منابع